☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۸ آذر زادروز علی رواقی.. (زاده ۸ آذر ۱۳۲۰ مشهد) استاد ادبیات
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۸ آذر زادروز علی رواقی
( زاده ۸ آذر ۱۳۲۰ مشهد ) استاد ادبیات
علی رواقی تحصیلات عالی خود را در ۱۳۳۹ در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد آغاز کرد، در ۱۳۴۴ دوره لیسانس را به پایان برد و به تهران آمد و تحصیلات خود را ادامه داد و سرانجام در ۱۳۵۳ در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران دانشنامه دکتری گرفت. دکتر رواقی از استادانی چون احمدعلی رجایی بخارایی، غلامحسین یوسفی، بدیع الزمان فروزانفر، جلال همایی، پرویز ناتل خانلری، محمد معین، مجتبی مینوی، علی‌اکبر فیاض و محمد پروین گنابادی بهره مند شده بود.
موضوع پایان نامه فوق لیسانس وی «فرهنگ شاهنامه» با راهنمایی دکتر محمد معین و دکتر جعفر شهیدی بود. در دوره دکتری نیز، «اشتقاق فعل در زبان فارسی» را به عنوان زمینه پژوهشی رساله خود برگزید و به راهنمایی دکتر پرویز ناتل خانلری و دکتر مهدی محقق آن را به انجام رسانید.
وی تکاپوهای پژوهشی خود را زیر نظر دکتر خانلری در مجلات «سخن» و «بنیاد فرهنگ ایران» آغاز کرد و سپس به گروه علمی «بنیاد شاهنامه فردوسی» به سرپرستی استاد مجتبی مینوی پیوست و پژوهش‌های خود را در گستره زبان فارسی بر شناخت زبان شاهنامه و رمزگشایی از واژگان ناشناخته فارسی نوین به ویژه در دوره تکوین آن استوار ساخت. دستاورد پژوهشی این دوره او را به نظریه گونه شناسی تاریخی – تطبیقی زبان و شناخت گونه‌های حوزه‌های جغرافیایی و ناحیه‌ای زبان فارسی بر پایه نوشتارهای کهن رهنمون ساخت که پایه‌های استواری را برای شناخت تاریخ زبان فارسی نوین و سبک شناسی پیش روی پژوهشگران نهاده است. دکتر رواقی از سال ۱۳۴۸ به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران پرداخت. در ۱۳۵۳ به درجه استادیاری زبان و ادبیات فارسی نائل آمد. در ۱۳۵۴ با استفاده از یک فرصت مطالعاتی به فرانسه رفت و در زمینه فرهنگ نویسی به پژوهش پرداخت و در ۱۳۵۶ در دانشگاه پل والری مون پلیه، زبان فارسی را تدریس کرد. او سرانجام در سال ۱۳۸۱ بازنشسته شد.
دکتر رواقی هم اینک فعالیت‌های پژوهشی را در پژوهشگاه شخصی خود با همکاری شماری از دانشجویان و دانش‌آموختگان در گستره زبان فارسی و فرهنگ ایرانی دنبال می‌کند. او در ۱۳۶۹ جزو نخستین ده نفر اولی بود که به عضویت پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد و در سال ۱۳۸۰ به عنوان چهره ماندگار در رشته زبان و ادبیات فارسی معرفی شد.
یکی از زمینه‌های پژوهشی که استاد رواقی سالها درباره آن به تحقیق و پژوهش پرداخته، ترجمه‌های قرآن است که وی آن را از سال ۱۳۴۴ شروع کرده است. نخستین کتاب قرآنی که از وی به چاپ رسید، «تفسیر قرآن پاک» بود که در ۱۳۴۸ در انتشارات بنیاد فرهنگ ایران منتشر کرد.
ترجمه «قرآن موزه پارس»، دومین پژوهش قرآنی بود که در ۱۳۵۵ در انتشارات بنیاد فرهنگ ایران به چاپ رساند. سومین کتاب تصحیح «تفسیر بصائر یمینی» بود که فقط یک جلد از آن در۱۳۵۹ در انتشارات بنیاد فرهنگ ایران منتشر شد. دکتر رواقی پس از آن به بررسی مجموعه ترجمه‌های قرآن در کتابخانه آستان قدس پرداخت که «قرآن قدس» نخستین اثر از این مجموعه بود که در ۱۳۶۴ در دو جلد منتشر کرد. تصحیح کتابهای «برگردانی کهن از قرآن کریم» و «ترجمه‌ای فارسی از قرآن مجید» از دیگر پژوهش‌های وی در این زمینه است.
از استاد رواقی آثار ارزنده دیگری باقی مانده که از آن جمله می‌توان به تصحیح فرهنگ «تکملة الاصناف»، «ذیلی بر فرهنگ‌های فارسی» با همکاری مریم میرشمسی، «زبان فارسی فرارودی»، «گزیده شاهنامه»، «واژه‌های ناشناخته در شاهنامه» و «داستان‌های شاهنامه فردوسی» اشاره کرد. اکنون نیز «فرهنگ فارسی- تاجیکی»، «فرهنگ مصدر در زبان فارسی»، «فرهنگ بزرگ واژگان قرآنی» بر اساس حدود ۵۰ ترجمه و فرهنگنامه قرآنی و «فرهنگ شاهنامه» را آماده چاپ دارد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘