☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۱۷ اسفند سالروز درگذشت اسفندیار احمدیه بندار
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۷ اسفند سالروز درگذشت اسفندیار احمدیه بندار
( زاده سال ۱۳۰۷ تهران -- درگذشته ۱۷ بهمن ۱۳۹۰ تهران ) انیماتور و نقاش و سازنده نخستین انیمیشن ایرانی
اسفندیار احمدیه به عنوان پدر انیمیشن ایران یاد می‌شود. پدر او از سرشناس ترين پزشكان طب سنتي بود و نخستين مشوق وي در امر هنر است. اسفنديار در دوران كودكي با وجود مشكل شنوايي و گفتار، ابتدا به كودكستان و بعد به مدرسه معمولي رفت.
او حرفهاي معلم را لب خواني مي كرد و وقتي معلم از ته كلاس ديكته مي گفت نمي توانست بنويسد و اين بسيار ناراحت و عصباني اش مي كرد. هر طور بود تا ششم ابتدائي را خواند و پدرش كه نگران فرزند بود و استعداد شگرف و روحيه جستجوگرش را مي ديد ابتدا او را به كارگاه نجاري فرستاد. خودش هم خيلي به نجاري علاقه داشت ولي پدر آرزوهاي بزرگتر براي او داشت و در سال ۱۳۲۴ دستش را گرفت و او را نزد استاد " اصغر پتگر"، در كلاس نقاشي خيابان منوچهري برد.
استاد پتگر برايش حرف مي زد و او فقط سر تكان مي داد و چشمش به انگشت ها و قلم مو بود. حركتهاي قلم مو را در خاطر مي سپرد و آموزش رنگ و روغن و آبرنگ را نزد او كامل كرد و در سال ۱۳۲۶ راهي هنرستان كمال الملك شد و در كنار هنرمنداني همچون اسماعيل آشتياني، محمود اوليا، حسين شيخ، عباس كاتوزيان، صادق پور و علي چيت ساز ... نقاشي را به صورت آكادميك آموخت.
علی چیت ساز، عباس کاتوزیان و صادق پور از جمله همدوره های وی در دوران تحصیل در هنرستان بودند.
اسفندیار به علت شاگردی در نزد شاگردان کمال الملک و نیز به علت همفکری با این جریان مهم نقاشی معاصر ایران، در امتداد منطقی مکتب کمال الملک قرار گرفت.
مضامین تابلوهای او نیز همان حال و هوای آثار کمال الملک را دارد که از جمله می توان به تصاویری از طبیعت، زندگی، کار، آداب و سنن مردم عادی، تک چهره سازی، طبیعت بی جان (ترکیبات هنرمندانه ای از بطری و ساعت و لیوان و گلدان و میز و ظروف سفالی و شیشه ای و انواع اشیای مختلف بنا به سلیقه نقاش که آن را اصطلاحاً طبیعت بی جان یا Still Life می گویند)، مصور کردن قصص دینی، حماسی و فولکلوریک اشاره کرد. این همه را او در تجربه گری های متنوعی با ابزارهای مختلفی همچون رنگ روغن، آبرنگ، مداد رنگی و ... به نمایش درآورده است.
او در بخش نقاشی روی سفال و سرامیک در اداره کل هنرهای زیبا و نیز در بخش گرافیک همان اداره چند سالی کار و فعالیت داشته است.
وی در واقع بانی انیمیشن در ایران و پدر پویانمایی ایرانی است که در سال ۱۳۳۶ با ساخت دو فیلم «ملانصرالدین » و «قمر مصنوعی » نام خود را به عنوان بنیانگذار نقاشی متحرک در ایران به ثبت رسانید. او این دو فیلم را با مداد طراحی کرده و به مدت ۲ دقیقه به حرکت در آورده بود.
وی در سال های پایانی دهه ۳۰ و سال های آغازین دهه ۴۰ آثار زیادی در زمینه نقاشی متحرک به وجود آورد که از آن جمله است:
طراحی و نقاشی و کارگردانی فیلم «اردک حسود» در سال ۱۳۴۱، طراحی و نقاشی و کارگردانی فیلم «خوشه گندم» در سال ۱۳۴۲، نقاشی فیلم «خروس بی محل » و نقاشی فیلم «بادبادک به کجا می روی؟» به کارگردانی افخم ماکویی،
ورود اسفندیار احمدیه به دنیای انیمیشن و تیتراژ فیلم در اثر کنجکاوی و کوشش های تجربی اش بود و در این حیطه هیچ آموزشی ندیده بود. اما در زمینه هنر نقاشی، وی را باید در زمره پیروان مکتب کمال الملک به حساب آورد.
وی در سال ۱۳۸۴ از سوی انجمن سینمایی فیلم سازان انیمیشن ایران ( آسیفا ) به عنوان پایه گذار انیمیشن (پویانمایی) درایران شناخته شد و در سال ۱۳۷۰ نیز از سوی شورای ارزشیابی هنرمندان کل کشور نشان درجه یک هنری دریافت کرد.
در دیدار از آثار استاد اسفندیار احمدیه، با دنیایی از رنگ، شور، تنوع، حرکت، زندگی ، ایمان، شعف و مهر آشنا می شویم و بار دیگر به خاطر می آوریم که پاکیزگی و ایمان مبنای هنر والای ایرانی بوده است. این شور و شعف، وجد و سرزندگی و شفقت و مهر تنها جلوه ای مادی از آن مبنای لایزال است.
اسفندیار احمدیه در ۸۳ سالگی درگذشت.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘