🔴 جامائیکا و گزینه خروج!. جمع بندی سه هفته مذاکره میان احزاب جهت تشکیل دولت جدید در آلمان …

🔴 جامائیکا و گزینه خروج!
جمع بندی سه هفته مذاکره میان احزاب جهت تشکیل دولت جدید در آلمان.


✍️ محمد زارعی/ پژوهشگر مطالعات آلمان و اروپا

سه هفته از مذاکرات مرکل با احزاب موسوم به ائتلاف جامائیکا (مسیحی دموکرات CDU، سوسیال مسیحی CSU، لیبرال دموکرات FDP و سبزها Die Grüne) می گذرد اما هنوز توافقی شکل نگرفته است. پس از هر دور مذاکره، زمانی که نمایندگان احزاب برای پاسخ به سوالات حاضر می شوند، احساس شان مانند زوج هایی است که یا طلاق گرفته‌اند و یا می خواهند این کار را انجام دهند. هر اظهار نظر بیش از آنکه حاوی اعتمادسازی و یک همکاری مطمئن باشد، اغلب حاکی از یک بی اعتمادی عمیق است. در میان چهار حزب حاضر کمتر نقطه مشترکی وجود دارد. نه محتوای مباحث و نه شخصیت رهبران این چهار حزب؛ هیچ کدام بر دیگری کاملا منطبق نیستند. به طور مثال در موضوعات اساسی می توان به محتوای درونی سوسیال مسیحی ها و لیبرال دموکراتها در مقابل سبزها و یا شخصیت مرکل در برابر زهوفر اشاره کرد. در این مذاکرات حتی تجربه‌های همکاری در دوره های قبل نیز تاثیرگذارند. در این رابطه می توان به تجربه‌ی لیبرال‌ها در مقابل ائتلاف مسیحی اشاره کرد. حضور لیبرال‌ها در کنار محافظه‌کاران ( از 2009 تا 2013) باعث شد تا رای دهندگان برای انتخاب لیبرال ها در دور جدید تردید داشته باشند. بنابراین این حزب یک دوره از حضور در مجلس فدرال محروم ماند. به همین دلیل است که کریستین لیندنر رهبر لیبرال‌ها نه تنها حاضر نیست به راحتی از مواضع خود و حزبش کوتاه بیاید، بلکه به طور جدی به برگزاری انتخابات مجدد نیز فکر می کند و از آن به عنوان یک اهرم فشار استفاده می نماید. این موضوع می تواند برای حزب سبزها نیز صادق باشد. از طریق این همکاری ممکن است سبزها برای ورود به مجلس بعد به سرنوشتی شبیه به لیبرال‌ها دچار شوند.
اما دولتی که بر پایه بی اعتمادی بنا شود، چگونه می تواند سیاست های خود را اجرا کند؟ قرار است ائتلاف جامائیکا از چه منظری با ائتلاف بزرگ (احزاب مسیحی و سوسیال دموکرات) تفاوت داشته باشد؟ هنوز بر سر بسیاری از موضوعات اختلاف وجود دارد و مذاکره کنندگان برای آنها پاسخی ندارند.
هر چقدر که مذاکرات بیشتر پشت درهای بسته انجام شوند و در نتایج پیشرفت کمتری حاصل شود، اقبال عمومی نیز به این ائتلاف کم رنگ تر خواهد شد. از این رو، اگر چه ائتلاف سبز-سیاه--زرد از ثبات کافی برخوردار نیست، اما جامائیکا باید هر چه زودتر نشان دهد که آیا این ائتلاف به نقاط روشن دست پیدا خواهد کرد یا خیر؟ آیا مذاکرات تاثیرگذار بودند یا خیر؟
در غیر این صورت تنها یک را پیش پای مرکل باقی خواهد ماند و آن هم تشکیل یک دولت حداقلی است (دولتی که مجموع آرای حزب یا احزاب حاکم کمتر از 50 درصد باشد). با این وجود علی رغم عدم تشکیل دولت اکثریتی، رئیس جمهور فدرال اشتاین مایر با اختیاراتی که اصل 63 قانون اساسی (در مورد پیشنهاد انتخاب صدراعظم) در اختیار وی قرار داده، می تواند مرکل را برای تصاحب کرسی صدراعظمی به مجلس پیشنهاد کند. اما اگر مرکل نتواند آرای کافی بدست آورد، اشتاین مایر می تواند مجلس را ملغی کند و دستور برگزاری انتخابات مجدد دهد. این پیش بینی تنها راه برای انتخابات مجدد و یا ابزار فشاری است جهت تشکیل دولت حداکثری از طریق ائتلاف جامائیکا.

با این وجود بعید است مرکل به این راحتی به ناکامی و شکست تن در دهد. برخی از منابع مدعی هستند که مرکل تلاش زیادی در مسیر قانع کردن لیبرال‌ها و سبزها در پیش گرفته است. وی مسلما مایل نیست آخرین دوره ی احتمالی ریاست خود را با دردسر به پایان رساند.

@socialsciencethinktank


منبع: تدبیرستان سیاست خارجی
http://ittps.com/international-studies/european-studies/german-studies/jamaica-and-exit-option/1396/08/21/983




http://yon.ir/hvJh5