(Violeta Para) ویولتا پارا. نیایش. ترجمه‌ی فریده حسن زاد ه - مصطفوی

( Violeta Para) ویولتا پارا
نیایش
ترجمه ی فریده حسن زاد ه - مصطفوی
از کتاب شعر آمریکای لاتین ؛ نشر ثالث



سپاس بی کران ، زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او مرا دو چشم بینا بخشیده است که چون آن ها را می گشایم
به روشنی باز می شناسم سپید را از سیاه
ژرفاهای ستاره باران عرش اعلا را از زمین
و مردی را که دوست می دارم از مردم دیگر .
سپاس بی کران ، زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او مرا صدا بخشیده است و الفبا را
و همراه آن کلماتی را که به یاری آن ها بیندیشم
و سخن بگویم با مادر ، دوست . برادر و نوری
که روشن می دارد فطرت پاک مردی را که دوست می دارم .
سپاس بی کران ، زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او مرا حس شنوایی بخشیده است تا در وسعت گونه گونش
به گوشم برساند شب و روز ، صدای جیرجیرک ها و قناری ها
چکش ها ، توربین ها ، عوعوی سگ ها ، تندر ها و توفان ها
و صدای پر مهر مردی را که دوست می دارم .
سپاس بی کران ، زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او پاهای خسته ام را گام هایی بخشیده است تا به یاری آن ها راه
بروم
در اطراف و اکناف شهر ها ، چاله های آب باران ،
سواحل دریاها و صحاری بی آب و علف ، کوهستان ها و دشتها
و در خانه ، خیابان و حیاط خانة تو .
سپاس بی کران ، زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او مرا لبخند بخشیده است و اشک را
تا تجسم بخشم شادی و اندوه را
و بسرایم شعرم را که آمیزه ای ست از شادی و اندوه
. و زمزمه کنم آن را برای مردی که دوست می دارم

نیایش -ویولتا پارا-دکلمه رضا پیربادیان


https://telegram.me/deklamehayepirbadian

لینک کانال دکلمه های رضا پیربادیان
@deklamehayepirbadian