روزهای مهاجرت یک کارآفرین و مشاور به آلمان @sahandbehnam
این که کاری نداره داداش!.. الان داشتم با یه دوست درباره استراتژیهای استارتاپشون صحبت میکردم
این که کاری نداره داداش!
الان داشتم با یه دوست درباره استراتژیهای استارتاپشون صحبت میکردم. بهم گفت میخوان یه قطعه خیلی ساده آسانسور که از نظر چرخه عمر محصول، در انتهای مسیرش قرار گرفته رو با هزینه ای کمتر از سازنده ایتالیایی تولید کنند. یکم بحث و گپ دوستانه داشتیم و من اصرار که به این سادگی هایی که فکر میکنی نمیشه یک محصول رو در این بازه از عمرش، در کشوری مثل آلمان، توسط یه تیم ۴نفره و بدون زیرساخت و فقط برای یک مشتری خاص، کاهش هزینه داد و اون اصرار که نه بابا چیز خاصی نداره و همش چهارتا قطعه داره و ...
یهو یاد نوک خودکار افتادم. در واقع بیاد آوردم که بیش از نیم قرن شده که چین داره خودکار تولید میکنه و با اینکه سالانه ۳۸ میلیارد خودکار به جهان صادر میکنه، تا همین اواخر آرزو داشت بتونه کل خودکار رو خودش بسازه. همین دو، سه سال پیش بود که جشن ملی گرفتن که بالاخره تونستن اون توپ کوچیک داخل نوک خودکار رو توی چین با کیفیت مدنظر بسازن. فناوری که تا قبلش فقط در انحصار آلمان، سوییس و ژاپن بود و حالا بعد از ۵۰ سال چین خوشحاله که تونسته نوک این خودکارهارو خودش بسازه.
وقتی صحبت از بیزینس هست، هیچ چیز رو نباید سطحی و ساده دید. فناوری و مدیریت فناوری، همیشه تو جایی قرارمیگیره که به سادگی نمیشه دیدشون. مخصوصا وقتی که صحبت از استراتژی های کاهش هزینه و تولید انبوه وسط میاد.
سهند بهنام، سپتامبر ۲۰۲۰
@dotDE
https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2017/01/18/finally-china-manufactures-a-ballpoint-pen-all-by-itself/