در زمانیکه برده‌داری در آمریکا رایج بود، زن سیاه پوستی به نام هریت تابمن، گروهی مخفی به راه انداخته بود که بردگان را فر‌اری می‌داد

در زمانیکه برده‌داری در آمریکا رایج بود، زن سیاه پوستی به نام هریت تابمن، گروهی مخفی به راه انداخته بود که بردگان را فر‌اری می‌داد.
بعدها از او پرسیدند:
سخت‌ترین مرحله کار شما برای نجات بردگان چه بود؟
او عمیقا به فکر فرو رفت و گفت:

قانع کردن یک برده به اینکه
تو برده نیستی و باید آزاد باشی…


هریت تابمن، محبوب ترین قاچاقچی انسان

هریت تابمن در سال 1820 در یک خانواده سیاه پوست که در آن زمان برده بودند به دنیا آمد. او دارای هشت خواهر و برادر بود. هنگام شش سالگی در نبود مادرش به نگهداری از خواهر و برادر خود مشغول بود و چون این کار را خوب انجام می داد، به عنوان دایه و پرستار بچه به یک خانواده ی دیگر فروخته شد. خانواده جدید بسیار بد رفتار بوده و با هر بار گریه کردن بچه او را شلاق می زدند. جای این ضربات برای همیشه بر روی تن او باقی ماند.

او بر اثر حادثه ای ضربه شدید مغزی شده و در تمام دوران زندگی سردرد شدیدی داشت. در سال 1844 با مردی آزاد و دو رگه سیاه و سفید ازدواج کرد و شوهرش برای او یک نام مستعار انتخاب کرد.
در سال 1849 به سختی بیمار شد و سردردهای شدیدی می گرفت. به همین دلیل دیگر یک برده ی کاری و بدرد بخور به حساب نمی آمد و اربابش تصمیم به فروشش گرفت. اما اربابش بر اثر بیماری مرد و همسر او تصمیم به فروش برده ها گرفت.

در این زمان هریت تصمیم گرفت که با دو برادر کوچکترش فرار کند. جایزه 100 دلاری برای پیدا کردن آنها در روزنامه ها چاپ شد و آنها مجبور شدند که دوباره برگردند.
اما هریت دوباره به تنهایی و از طریق راه های مخفی زیرزمینی و خانه های امنی که در آن سال ها به مسیر «راه آهن زیرزمینی» مشهور شده بود، فرار کرد. او به مدت 3 هفته و حدود 145 کیلومتر با پای پیاده به سمت آمریکای شمالی حرکت کرده و به فیلادلفیا رسید.

او تمام مدت به فکر خانواده خود بود و با وجود مجازات برای کمک به فرار برده ها، تمام خانواده خود را از همین راه آهن زیرزمینی به سمت آمریکای شمالی فراری داد. همسر او ازدواج کرده بود و حاضر نبود که خود را به خطر بیاندازد و در نتیجه با او همراه نشد.
او کاملا به راه ها آشنا بوده و در هیچ مورد از اقدام هایش شکست نخورد و به همین دلیل به عنوان یک قهرمان شناخته شد.

رمز هریت یک سرود مذهبی بود و برده ها با شنیدن آن آماده ی فرار می شدند. این سرود بعدها توسط هنگ سیاه پوستان در طول جنگ داخلی آمریکا خوانده می شد و در قرن بیستم همه نژادها این سرود را به عنوان سرود آزادی می خواندند.

او در تشکیل هنگ ویژه سیاه پوستان و با رایزنی با دیوید هانتر و آبراهام لینکلن نقش بسیار ویژه ای داشت. در ابتدا به عنوان آشپز و سپس به عنوان رهبر هنگ انتخاب شد.
هنگامی که رییس جمهور آبراهام لینکلن در سال 1863 اعلامیه آزادی بردگان را صادر کرد، هریت نقش مهمی در آزادسازی همه سیاهپوستان، مردان، زندان و کودکان از بردگی بر عهده داشت.
هریت اولین زنی است که رهبری یک هنگ مسلح را بر عهده داشت و در یکی از عملیات هایی که انجام داد، موفق شد تعداد 700 برده را آزاد کند. به این ترتیب با تلاش های قهرمانانه هریت و دیگر مبارزان، دو سال بعد یعنی در سال 1865، جنگ داخلی با تصویب قانون لغو برده داری به پایان رسید.

او در سالهای پس از جنگ آرام ننشست و به عنوان یکی از رهبران فعال در جنبش حمایت از حقوق زنان تلاش کرد. او در سال 1913 به علت سینه پهلو و عفونت درگذشت اما نامش به عنوان نماد شجاعت و یک مبارز راه آزادی در تاریخ کشور آمریکا ثبت شد و شهرتی جهانی پیدا کرد.

در سال 2016 پس از همه پرسی تصمیم گرفته شد عکس خانم تابمن بر روی اسکناس های 20 دلاری به جای عکس اندرو جکسون چاپ شود.
@dotDE