اما مشکلات:. ۱- زبان آلمانی. انصافا در مقابل انگلیسی اگه قرارش بدیم زبان سختیه

اما مشکلات:
۱- زبان آلمانی. انصافا در مقابل انگلیسی اگه قرارش بدیم زبان سختیه. مخصوصا توی این سن. شما اگه تمرین کنید حدود یک سالی طول میکشه تا توی محیط بتونید کامل صحبت کنید و بخونید و ۲ سالی طول میکشه که بتونید روان بنویسید. هرچند شاید سالها طول بکشه تا بتونید مطالبی جذاب برای خواننده المانی بنویسید.

۲- سطح زبان انگلیسی مردم. شما با نسل جدید هیچ مشکلی ندارید. هرجا گیر کردید اگه یه جوون زیر ۲۵ سال تحصیلکرده گیر بیارید. حتما انگلیسی بلده.ولی با نسل های قدیمی مشکل دارید. حتی خیلی وقتها افراد تحصیل کرده ای مثل دکترها و مهندسین رو باهاشون برخورد میکنید که انگلیسی بلد نیستند. باور کنید این مدت خیلی وقتها شده مجبور شدیم یا دوست آلمانیمون برامون وقت دکتر بگیره یا رفتیم طرف حاضر نبوده انگلیسی حرف بزنه. نه که بلد نیست یا مرض داره، دلیلش اینه که میترسه یه کلمه اشتباه بگه بعد مریض یه بلایی سر خودش بیاره، دکتره بیچاره بشه.

۳- سیستمهای اطلاعاتی و بانکی. با قاطعیت میتونم بگم که ایران یکی از پیشرفته ترین سیستمهای اطلاعاتی و بانکی دنیا رو داره. این رو از منی که ۳۴ تا کشور رفتم قبول کنید. از اینترنت بانک گرفته تا دولت الکترونیک و ...
درسته که اشکالاتی داره و خیلی از بخشها هنوز راه نیوفتاده، ولی بینهایت پیشرفته است. دلیلش هم اینه که خودمون کلی برنامه نویس داریم و مدیریت کشور بدون ترس از ناپایدار شدن سیستم، اجازه میده این سیستمهای جدید وارد چرخه و کار بشن. مثل دکترهامون که توی دنیا بهترین هستند، چون راحت روی مریض تست میکنند. اینجا شما اگه بخواین یه حساب بانکی ساده براتون باز کنند بین ۲ تا ۴ هفته طول میکشه. توی ایران بین ۱۰ دقیقه تا یک ربع.
اینجا اگه کارت بانکیتون بسوزه یا گم بشه. باز بین ۲تا ۴ هفته طول میکشه کارت جدید بگیرید. ایران زیر ۱۰ دقیقه.
من الان بیشتر از ۲ ماهه درگیر اینم که پسورد اینترنتی بانکم که کار نمیکنه رو دوباره برام ریست کنند. هنوز نامه میاد و میره.
البته منظورم فقط سیستم آی‌تی بانکی هست. وگرنه خود سیستم بانکی فشل و فاسد ایران رو کاری ندارم که انواع اختلاس و زد وبند توش بیداد میکنه و از اون طرف برای ۵ میلیون تومن (۳۰۰ یورو) وام باید کلی سفته و چک و ضامن بیاری. اینجا هفته پیش پلیس یورش برد توی بزرگترین بانک کشور و چنان بگیر و ببندی راه انداخت و بانک رو بیچاره کرد که سهامش درجا ۵درصد افت کرد. سر چی؟ سر اینکه چند تا از مدیران میانی یک شعبه پول شویی کرده بودن. خلاصه اینجا درسته آی تی بانک قوی نیست ولی خاوری هم توش بوجود نمیاد.

۴- کاغذ بازی. یعنی از زمین و زمان براتون نامه میاد و باید بهشون جواب بدید و فرم پرکنید. جالبه که آلمانیها برخلاف همه چیز، اصلا توی مصرف کاغذ و دستمال توالت صرفه‌جویی نمیکنند. اصلا و ابدا.

۵- شبکه موبایل. باورکردنی نیست! اینجا شبکه 4G با سرعت زیاد دارید، ولی خیلی جاها اینترنت ندارید و حتی تلفن موبایل هم آنتنش میره!! باور میکنید؟! آلمان! میگید نه از فک و فامیلاتون که آلمان زندگی میکنند بپرسید.

۶- مالیات زیاد. ایران ارزش افزوده ۹درصد هست ولی اینجا ۱۹ درصد. از طرفی هم مالیات بر درآمد پلکانی تا ۴۰درصد بالا میره. هرچند که مردم میدونند که حتی یک سنت از پولشون خورده نمیشه و مامور مالیات رو یه آدم فاسد و اهل رشوه نمی‌بینند. عوضش بیمه دولتی ۱۵درصد از حقوق هست که نصفش رو کارفرما میده و نصف دیگه شو کارمند. و برخلاف بیمه بی‌ارزش تامین اجتماعی ما، با این بیمه شما هیچ پولی برای درمان‌های واجب نمیدید.

۷- زمان. تازه فهمیدم چرا اگه با یک آلمانی قرار داشته باشید و دیر سر قرار برید میخواد پارتون کنه. الان میگم خودتون متوجه میشید:
اینجا برای هرچیزی باید وقت قبلی بگیرید و بین چند روز تا چند ماه صبر کنید. مثلا رفتید فروشگاه تلویزیون و سیستم صوتی دیدید و خوشتون اومده. خوب بین ۴ تا ۸ هفته بعد براتون میارن. اگه مبل باشه که تا ۱۲ هفته طول میکشه. اگه بیمه شما دولتی باشه، دکتر وقت میگیرید، بین یک هفته تا یک ماه بعد وقت میده (اورژانسی باشید میرید بیمارستان). مهمونی هم دعوت میشید از یک هفته تا گاها ۶ ماه قبل (مثل عروسی) دعوتتون میکنند! به اینصورت: ماه آینده دوم ژانویه ساعت ۵ بعد از ظهر بیا خونمون به صرف شام! وقتی هم میگن ۵ یعنی باید ۲۰ دقیقه قبلش چند صد متری اونجا باشید و ۱۰ دقیقه قبل دم آدرس. حالا خودتونو بگذارید جای این آلمانی‌های مادر مرده. ۳ماه صبر کردید طرف بهتون وقت بده، بعد دیر بیاد سر قرار! چیکارش میکنید؟! هرچند که آدم خر همه جا پیدا میشه. بعد از ۲هفته که منتظر وقت دکتر برای سامیار بودیم، پریروز رفتیم دم مطب، دکتره خی