✅بحران جهانی آب (قسمت سوم)

✅بحران جهانی آب (قسمت سوم )
اکونومیست :


انتظار می‌رود در نیمه اول قرن 21 و با پیشرفت بیشتر کشورهای فقیر تقاضای جهانی برای نیروی برق 400 درصد بیشتر شود. بیشتر صنایع مصرف‌کننده آب از قبیل زغال‌سنگ، نساجی و تولید محصولات شیمیایی در کشورهایی مانند چین، استرالیا، آمریکا و هند متمرکز هستند که در معرض کمبود آب قرار دارند. علاوه بر این، صنعت می‌تواند با آلوده کردن آب قابلیت استفاده آن برای انسان‌ها را از بین ببرد و فشار بر ذخایر آبی را بیشتر کند. هم‌اکنون بیش از یک‌سوم از رودخانه‌های چین به وسیله آلاینده‌های صنعتی به شدت آلوده شده‌اند.
تغییرات اقلیمی فقط بار این فشارها را سنگین‌تر می‌کند. دانشمندان علم آب عقیده دارند افزایش دما باعث می‌شود چرخه تبخیر، میعان و بارش سرعت گیرد. با تغییر الگوهای بارندگی مکان‌‌های خشک خشک‌تر و مکان‌های پرباران مرطوب‌تر می‌شوند. میزان تبخیر آب از خاک و گیاهان نیز افزایش می‌یابد. سیل‌ها و خشکسالی‌ها تشدید می‌شوند و بر فشار به منابع آبی می‌افزایند. به تاخیر افتادن فصل بارندگی یا کاهش بارندگی باعث می‌شود سدها و سفره‌های زیرزمینی نتوانند به سرعت پر شوند. هوای گرم‌تر رطوبت بیشتری را در خود نگه می‌دارد. هر یک درجه افزایش دمای هوا میزان آب موجود در آن را هفت درصد افزایش می‌دهد. این امر با‌عث می‌شود احتمال بارش باران‌های سیل‌آسا و وقوع سیل‌های مخرب در مناطق خشک بالا رود. علاوه بر این رسوبات رودخانه‌ها و سدها بیشتر می‌شود و ظرفیت ذخیره‌سازی و کیفیت آب آنها تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
کاهش بارش برف به خاطر افزایش دمای هوا مشکل دیگری است. مناطقی مانند کالیفرنیا به آب حاصل از ذوب برف‌ها وابسته هستند که در تابستان و در زمان‌ مناسب به سمت مناطق پایین کوهستان جریان می‌یابد. تغییرات اقلیمی باعث می‌شود دسترسی به آب در آفریقای جنوبی، خاورمیانه و آمریکا وضعیتی متغیر پیدا کند. اندیشکده «موسسه منابع جهانی» 167 کشور جهان را رتبه‌بندی کرد و متوجه شد 33 کشور تا سال 2040 با بحران شدید آب مواجه خواهند شد.

هنوز در مورد تاثیر این رویداد بر محصولات کشاورزی اطلاع دقیقی در دست نیست اما نتیجه تحقیقات دانشمندان دانشگاه کلمبیا بسیار ناامیدکننده است. تمرکز بالای دی‌اکسیدکربن در جو ممکن است باعث شود در برخی نقاط جهان گیاهان از آب بهتر استفاده کنند و در فرآیند فتوسنتز آب کمتری از دست بدهند. ممکن است در مناطقی مانند آمریکای شمالی و اروپا که گندم به صورت دیم کشت می‌شود میزان بازدهی محصول تا سال 2080 تقریباً 10 درصد بالاتر رود در حالی که مصرف آب به همان نسبت کاهش می‌یابد. اما میزان متوسط بازدهی محصول گندم در کشورهایی مانند چین و هند که کشت آبی دارند تا چهار درصد کمتر می‌شود و برداشت ذرت نیز در سراسر جهان کاهش می‌یابد.



https://telegram.me/esfahaneconomy