?مجمع فعالان اقتصادی یک کانال تلگرام نیست! ?پرمخاطب ترین تشکل اقتصادی ایران است که دقیق ترین پیش بینی های اقتصادی و آخرین تحلیلها را با شما به اشتراک میگذارد تماس : حامد پاک طینت @Hamedpaktinat
✅تئاتر سیاست. ✍️دکتر محمود سریع القلم
✅تئاتر سیاست
✍️دکتر محمود سریع القلم
بررسی تحولات جهانی، نکتهای کانونی را به ذهن متبادر میسازد: بسیاری از کشورها قفل شدهاند؛ خیلی فرصت برای تغییر وجود ندارد؛ منافع گسترده در درون کشورها، فضای تحول را بسیار محدود کرده است؛ مدیریت مشکلات برحل آنها اولویت پیدا کرده است. بنابراین، حفظ وضع موجود مبنای سیاست ورزی است.
سیاست مداران در شمال و جنوب قاره آمریکا، در آفریقا و اروپا و خاورمیانه. هر سیاست مداری که خیلی صحبت کند، کمتر موفق می شود. اینکه کدام ذهنیت و با چه نوع پیغام رسانی انجام میگیرد مهمترین امر سیاستورزی شدهاست. محتوای این ذهنیت خیلی اهمیت ندارد. آنچه مهم است در ذهن و احساس مخاطب، منزل پیدا کند. اولین هنر سیاست ورزان در صحنۀ تئاتر سیاسی، واژههایی هستند که انتخاب میکنند. اگر واژهها بتوانند اکثریت را دچار هیجان کنند کافی است. در آمریکای لاتین، سیاستمداری که واژههای نزدیک به مبارزه با فقر استفاده کند، جلوتر میافتد. در کشورهای صنعتی، واژههای نزدیک به رشد اقتصادی و کاهش تورم کاربرد دارند. در خاورمیانه، نمایشی از صداقت، فروتنی، شانههای افتاده و مبارزه با تبعیض، بسیار اثرگذار است. چون در خاورمیانه احساسات عمیقتر است، واژهها و ظاهری که فروتنی را جلوه دهد بیشتر به درد تئاتر سیاست میخورد. این نوع رهیافت در آلمان و سوییس خیلی جواب نمیدهد اما در مصر و عراق مؤثر است.
دومین هنر سیاست ورزان در تئاتر سیاسی، نحوۀ قالب بندی مشکلات یک جامعه است. آنچه را که سیاستمدار نمیگوید مهمتر از آنچه میگوید است، مغز سیاست در آلمان واژه "ثبات" است و خانم مرکل، به خوبی این مفهوم را در عمل اجرا کرده است.
در مقابل ، آسیا به طور چشمگیری متفاوت است. اولین نکتهای که در آسیا اهمیت دارد اینست که مردم عموماً میدانند دولت صرفاً کارگزار است و هیچ پول و امکاناتی وجود ندارد؛ از ویتنام و کامبوج و اندونزی گرفته تا کره جنوبی و چین و ژاپن. مردم هند از آقای مودی، نخست وزیر هند چه انتظاری میتوانند داشته باشند؟ این وضعیت را مقایسه کنید با قطر که با ۲۵۰ هزار نفر جمعیت، دو برابر ایران از نفت و گاز درآمد دارد. ذهنیت مردم اینست که این امکانات عظیم باید در میان ما دویست و پنجاه هزار نفر تقسیم شود. این ساختار دولت در آسیا، مردم را مسئول زندگی کرده است و بسیار کم توقع و پرکار.مردم از دولت و حاکمیت اشتغال و درآمد نمیخواهند بلکه خواستار روابط خارجی معقول، بازار برای صادرات، نرخ منطقی مالیات، امنیت سرمایهگذاری، قوانین مؤثر و ساختار عمرانی کارآمد تقاضا دارند. بنابراین طراحی appها در آمریکا صورت میگیرد ولی iPhone در چین ساخته میشود. Surface مایکروسافت در آمریکا طراحی میشود ولی در چین ویتنام و کره جنوبی ساخته میشود.
. دولت بنگاه توزیع امکانات نیست. کسانی که کمتر زحمت میکشند و کمتر تولید میکنند، بیشتر حیله گری میکنند. کسانی که کمتر کار میکنند بیشتر دروغ میگویند.در تمامی محافل علمی و سیاسی جهان، سالم بودن شخصیت ژاپنی زبانزد همه است. ۱۳۰ میلیون نفر در مساحتی حدود ۴/۱ ایران و در کشوری بدون منابع طبیعی، چه انتظاری میتوانند از دولتشان داشته باشند؟ از زمان مظفرالدین شاه تا کنون (۱۱۰ سال)، درآمد نفت ایران حدود ۱۴۰۰ میلیارد دلار بوده است. این را مقایسه کنید با حدود ۵۰۰۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی "سالانه" در ژاپن. تئاتر سیاست در ژاپن نیازی به دروغ و استتار ندارد. به درجهای که مردم یک کشور از دولتشان امکانات بخواهند سیاست آن کشور ناسالمتر و نمایش سیاسی در آن بیشتر میشود و در مقابل، به میزانی که آحاد یک جامعه اهل کار و زحمت و همت باشند، سیاست در آن سالمتر و نیاز به تئاتر سیاسی در آن کمتر خواهد بود.
به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید
telegram.me/esfahaneconomy