✅چرا اتکای خانوار ایرانی به درآمدهای غیرپولی افزایش یافته است؟. ◀️تکیه بر ملک به جای داشتن شغل

✅چرا اتکای خانوار ایرانی به درآمدهای غیرپولی افزایش یافته است؟
◀️تکیه بر ملک به جای داشتن شغل
✍ابراهیم علیزاده

📌شکل کسب درآمد خانوار در یک دهه اخیر تغییر قابل توجهی داشته است. هرچند تا پیش از این، در سال 85 بیش از 25 درصد اتکای درآمدهای خانوار به درآمدهای غیرپولی از جمله اجاره بهای ملک شخصی‌اش بوده اما این میزان تا سال 94 به بیش از 30 درصد افزایش یافته است.

📌علت این اتفاق را در بررسی تغییر درصد متوسط بخش‌های مختلف درآمدی خانوار می‌توان مشاهده کرد. در یک دهه اخیر در حالی که میزان تغییر سالانه درآمد پولی خانوار به صورت میانگین بیش از 17 درصد بوده اما در بخش ارزش اجاری مسکن شخصی این میزان رشد سالانه به صورت میانگین حدود 22 درصد بوده است.

📌مرور سال به سال این وضعیت نیز نشان می‌دهد که در یک دهه اخیر دقیقا در سال‌هایی که میزان درصد تغییر متوسط درآمد خانوار در بخش ارزش اجاری مسکن شخصی نسبت به میزان درصد تغییر متوسط درآمد پولی خانوار بیشتر شده باشد، روند اتکای خانوار به ارزش اجاری مسکن بیشتر شده است. این وضعیت در سال‌های 1385 تا 1387 یعنی دوره آغازین فعالیت دولت نهم، زمانی که قیمت مسکن ناگهان افزایش قابل توجهی یافته بود کاملا قابل مشاهده است. در این سال‌ها در مجموع ارزش اجاری مسکن حدود 88 درصد افزایش یافته بود. در واقع کسانی که مسکنی داشتند و آن را اجاره می‌دادند می‌توانستند سالانه 30 درصد از این سرمایه‌گذاری خود سود کنند. اما درآمدهای پولی خانوار در این سه سال به صورت میانگین 16 درصد رشد داشتند.

📌مروری بر درصد توزیع افراد شش ساله و بیشتر خانوارهای مناطق شهری بر حسب وضع فعالیت طی سال‌های 1385 تا 1394 نشان می‌دهد سهم افراد با درآمد بدون کار در خانوار ایرانی طی این مدت حدود پنج درصد افزایش یافته است. موضوع قابل توجه آن است که در سال‌های 1385 تا 1387 که میزان بازدهی ارزش اجاری مسکن شخصی نسبت به درصد تغییر درآمدهای پولی حدود دو برابر بوده سهم افراد با درآمد بدون کار هم صعودی شده است.

به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید
telegram.me/esfahaneconomy