‍ ‍ یک ستاره نوترونی هسته فروپاشی‌شده یک ستاره بزرگ است که پیش از فروپاشی جرم آن در مجموع بین ۱۰ تا ۲۹ جرم خورشیدی بوده است … …ستا

‍ ‍ یک ستاره نوترونی هسته فروپاشی‌شده یک ستاره بزرگ است که پیش از فروپاشی جرم آن در مجموع بین 10 تا 29 جرم خورشیدی بوده است.


#ستاره_نوترونی_چیست

ستاره‌های نوترونی کوچکترین و متراکم‌ترین ستارگانی هستند که تاکنون شناخته شده‌اند.هنگامی که ستاره پرجرمی به شکل ابرنواختر منفجر می‌شود، گاهی هسته آن می‌تواند سالم و برجا بماند. اگر جرم هسته بین 1.3 تا 3 جرم خورشیدی باشد، پدیده طبیعی گرانش، آن را فراتر از مرحله کوتوله سفید متراکم می‌کند، تا جایی که پروتون‌ها و الکترون‌ها برای تشکیل نوترون‌ها به یکدیگر فشرده می‌شوند. این نوع شی آسمانی "ستاره نوترونی" نامیده می‌شود.

وقتی که شعاع ستاره‌ای 10 کیلومتر باشد، انقباضش متوقف می‌شود. برخی از ستارگان نوترونی در زمین به شکل "تپ‌اختر" شناسایی می‌شوند که با چرخش خود، 2 نوع اشعه منتشر می‌کنند.برای این که تصور بهتری از یک ستاره نوترونی در ذهن‌تان بوجود بیاید، می‌توانید فرض کنید که تمام جرم خورشید در مکانی به وسعت یک شهر جا داده شده است. یعنی می‌توان گفت یک قاشق از ستاره نوترونی یک میلیارد تن جرم دارد. به اضافه اینکه سرعت چرخش این ستاره‌ها به دور خودشان تا 700 دور در ثانیه هم می‌رسد و این چرخش با روند بسیار بسیار آهسته کند می‌شود.

به عنوان مثال ستاره نوترونی که در هر ثانیه یک دور می‌زند، پس از صد سال در هر 1.000003 ثانیه یک دور می‌زند، به عبارت دیگر پس از یک میلیون سال هر 1.03 ثانیه یک دور می‌زند.این ستارگان هنگام انفجار برخی از ابرنواخترها بوجود می‌آیند. پس از انفجار یک ابرنواختر ممکن است به خاطر فشار بسیار زیاد حاصل از پخش مواد، ساختار اتمی همه عناصر شیمیایی شکسته می‌شود و تنها اجزای بنیادی بر جای می‌مانند.

اغلب دانشمندان عقیده دارند که جاذبه و فشار بسیار زیاد باعث فشرده شدن پروتون‌ها و الکترون‌ها به درون یکدیگر می‌شوند که خود سبب به وجود آمدن توده‌های متراکم نوترونی خواهد شد.عده کمی نیز معتقدند که فشردگی پروتون‌ها و الکترون‌ها بسیار بیش از این‌هاست و این باعث می‌شود که تنها کوارک‌ها باقی بمانند و این ستاره کوارکی متشکل از کوارک‌های بالا و پایین (Up & down quarks) و نوع دیگری از کوارک که از بقیه سنگین‌تر است، خواهد بود که این کوارک تاکنون در هیچ ماده‌ای کشف نشده است.

از آنجا که اطلاعات در مورد ستارگان نوترونی اندک است، در سال‌های اخیر تحقیقات زیادی بر روی این دسته از ستارگان انجام شده است.با توجه به نظریه نسبیت عام، نوری که از یک میدان جاذبه زیاد عبور کند، مقداری از انرژی خود را از دست می‌دهد. این کاهش انرژی به صورت افزایش طول موج نور نمود پیدا می‌کند. به این پدیده انتقال به قرمز می‌گویند.

یک گروه از ناسا برای نخستین بار انتقال به قرمز نور گذرنده از اتمسفر بسیار بسیار نازک یک ستاره نوترونی را اندازه‌گیری کردند.جاذبه عظیم ستاره نوترونی باعث انتقال به قرمز نور می‌شود که میزان آن به مقدار جرم ستاره و شعاع آن بستگی دارد.

ادامه دارد ...