‍ 🔘یک سال زندگی در فضا چه آسیب‌هایی به اسکات کلی وارد کرد. _

‍ 🔘یک سال زندگی در فضا چه آسیب‌هایی به اسکات کلی وارد کرد. _

‍ 🔘یک سال زندگی در فضا چه آسیب‌هایی به اسکات کلی وارد کرد
_
★فضانورد « اسکات کلی » مدت یک سال را در ایستگاه فضایی بین المللی سپری کرد، در حالی که برادر دوقلوی او، مارک در همین مدت در زمین به سر می برد. نتایج جامع تحقیقات چندین ساله ناسا در مورد مقایسه این دو برادر که ساعاتی قبل منتشر شده حقایقی در مورد تغییرات دائمی و موقتی بدن انسان در فضا را روشن کرده است.
اسکات کِلی که با 340 روز اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی بیشتر از هر فرد دیگری از ایالات متحده در فضا زندگی کرده می گوید تحمل شرایط فضا برای بدن مشکل است. تابش پرتوهای مضر، شرایط بی وزنی، رژیم غذایی محدود، زمان بندی خواب متفاوت و محبوس بودن در فضای ایستگاه دست به دست هم می دهند تا شرایط زندگی در فضا را سخت تر کنند.
ناسا در پی این است که شرایط زندگی انسان ها در فضا و تهدیدات سلامتی آنها را بررسی کند تا در آینده برای سفرهای طولانی فضانوردان آماده شود. پژوهش روی این دو برادر دوقلوی همسان برای اولین بار فرصتی را برای محققان ناسا فراهم کرد که از دید زیست مولکولی نحوه واکنش بدن انسان به شرایط سفرهای فضایی را بررسی کنند. علاوه بر این با بررسی جهش ژنتیکی، بتوانند به درکی از نحوه حفظ سلامت انسان ها در سفرهای آتی به ماه و شاید مریخ دست پیدا کنند.
_
★در طول 25 ماه، آزمایشگاه هایی در سراسر ایالات متحده شرایط بدنی و ذهنی اسکات کلی را مورد بررسی قرار دادند. به این منظور نمونه های خون و مدفوع او جمع آوری شد. مایک کلی، برادر او هم تحت آزمایش ها و نمونه برداری ها مشابه قرار گرفت.
_
★اسکات کلی که در بین سال های 2015 تا 2016 روانه ایستگاه فضایی بین المللی شده بود تغییرات فیزیکی، ژنتیکی و روانی متعددی را تجربه کرد. این در حالی بود که در همین مدت بدن مارک کلی، که در زمین سکونت داشت شاهد چنین تغییراتی نبود. با این حال برخی از تأثیرات منفی این سفر از جمله تغییراتی در DNA و کاهش کارایی ذهنی همچنان با اسکات همراه هستند. ناسا در تحقیقات اخیر خود به این نتیجه رسیده که بیشتر تغییراتی که در فضا در بدن انسان اتفاق می افتند همیشگی نیستند.
بر اساس گفته ناسا در کنفرانس مطبوعاتی اخیر زمانی که اسکات پس از اقامت 340 روزه در فضا به زمین بازگشت بدنش به تدریج به سمت طبیعی شدن پیش رفت. «کریستوفر میسِن» دانشیار از واحد تحقیقات پزشکی وایل کُرنل و یکی از نویسندگان این تحقیق بوده که رهبری تیم بازرسی بیان ژن را بر عهده داشته است. او معتقد است که اسکات نشان داد که حقیقتاً یکی از بهترین مثال ها برای انعطاف پذیری و سازگاری انسان ها است که ما تا کنون دیده ایم.
_
✔یافته های تحقیقات
_
★اسکات کلی در طول سفر فضایی خود با آسیب های متعددی مواجه شد که البته برخی از آنها با بازگشت به زمین به نحوی بهبود پیدا کرد.
_
✔تغییر در طول تلومرها
_
★تلومر مشابه با درپوش هایی محافظتی در انتهای کروموزم ها هستند که آنها را در حالت پایدار نگه می دارند. به عبارتی ساده تر می توان تلومرها را به پلاستیک های سرِ بند کفش تشبیه کرد که از خراب شدن بند جلوگیری می کنند. به طور معمول تلومرها با افزایش سن یا استرس کوتاه تر می شوند. کوتاه شدن تلومرها با بیماری های مرتبط با سن از جمله بیماری های قلبی و عروقی هم در ارتباط هستند. در شرایط استرس زای سفر فضایی باید تلومرهای اسکات کلی کوتاه تر می شدند اما پژوهشگران ناسا دریافتند که تلومرهای او در مقایسه با برادرش که در زمین باقی مانده بود بلندتر شدند.
_
🆔@keyhan_on1🔭

ادامه دارد