پایان آتشفشان قابل پیش‌بینی شد

پایان آتشفشان قابل پیش‌بینی شد

یک تیم پژوهشی موفق شد با استفاده از تئوری‌های موجود، الگویی برای پیش‌بینی رفتار گدازه‌های آتش‌فشانی ابداع کند.


Bulletin of Vulcanology، نخستین کاربرد مفید ماهواره‌ها، بررسی بلایای طبیعی بود. این تکنولوژی فضایی از چندین دهه قبل به بررسی‌ توفان‌های خانمان‌برانداز پرداخته و در بلایای دیگری مانند سیل و زلزله هم کاربری‌های مفیدی داشته است. به‌عنوان مثال اکنون ماهواره‌ها با بررسی حرکات لایه‌های زمین، می‌توانند احتمال وقوع زلزله یا رانش زمین در نقاط بسیار حساس را مشخص کنند. آخرین کاربردی که برای ماهواره پیشنهاد شده، پیش‌بینی پایان آتش‌فشان است.
آتش‌فشان‌های فعال معمولا در دوره‌های مزانی مشخص و با دود و سروصدا جهنم را از دل زمین به آسمان می‌فرستند و مواد مذاب داخل زمین را روی پوسته جاری می‌سازند تا سیلی از آتش، زندگی را نابود کند. جاری شدن این مواد مذاب، زندگی انسان و دیگر موجودات را متوقف می‌کند و تا وقتی که از پایان آن اطمینان نداشته باشیم نمی‌توانیم به محل بازگریدم. اکنون یک دانشجوی تازه فارغ‌التحصیل شده به همراه استاد راهنمای خود توانسته از تئوری 1981 مربوط به جریان مواد مذاب، الگویی طراحی کند که نشان می‌دهد یک سیل گدازه چه موقع پایان می‌یابد.
به‌طور خلاصه تئوری 1981 بیان می‌کند که گدازه‌ها در ابتدای فوران شدت زیادی دارند سپس حجم آنها به اوج خود می‌رسد و در فاز پایانی هم گدازه‌ها به تدریج از جریان می‌افتند. الگوی تازه طراحی‌شده با این سیستم، به کمک ردیاب‌های ماهواره‌ای مادون قرمز، جریان گدازه را بررسی می‌کند و از روی حرارت آن، فاز مواد مذاب را ارزیابی می‌کند. در این مرحله مشخص می‌شود که گدازه احتمالا تا چه مدت دیگر جریان خواهد داشت.
بنابر آزمایش‌ها و برآوردهای عملی که روی این الگو انجام شده، این الگو به شکل بسیار دقیقی قادر به تشخیص زمان پایان جریان مواد مذاب است و یک موفقیت برای بازگرداندن انسان‌ها به محل زندگی‌شان محسوب می‌شود.
مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا

https://goo.gl/DCiD7P