کانال علم نجوم طبیعت بروز ترین اخبار رصدی کشور و اخبار نجومی... ارتباط و تبلیغ @nojom01 ادرس اینستاگرامی کانال yon.ir/R3oW7 با فقط عضو شدن در این کانال علمی به نیاز مندان کمک کنید در آینده ماهی یک ویدیو به اشتراک گذاشته میشه از شادی نیاز مند
فرآیندهای بسیاری از جمله لرزههای سطحی در اثر برخورد شهابسنگها و لرزههای عمیق در اثر فعالیت زمینساختی مریخ (حرکت صفحات زمینسا
فرآیندهای بسیاری از جمله لرزههای سطحی در اثر برخورد شهابسنگها و لرزههای عمیق در اثر فعالیت زمینساختی مریخ(حرکت صفحات زمینساختی در سطح سیاره)، موجب فعالیت لرزهای مریخ میشوند.
این باور وجود دارد که شاید فرآیندهای زمینساختی، مریخ را در سیر تکاملی آن شکل داده باشند که به فرآیند تکامل زمین شباهت دارد. با این حال، برخلاف زمین در سالهای ابتدایی شکلگیری، مریخ از نظر زمینساختی آرام بوده است.
با در نظر گرفتن فرآیندهای زمینساختی مریخ میتوان فهمید که این سیاره، شبیه به سیاره ما نیست بلکه امکان دارد برخورد شهابسنگها، نقش بزرگی در ایجاد لرزههای مریخ داشته باشند؛ درحالیکه، شهابسنگهای کوچک و پیدرپی روی زمین، اغلب در جو میسوزند و به شکل "ستاره دنبالهدار" ظاهر میشوند.
هنگامی که صخرهای از فضا با سرعت فراصوتی، به جو زمین برخورد میکند، هوای مقابل آن، با سرعت بالایی فشرده میشود. سپس، دما بالا میرود و گرما افزایش مییابد؛ بنابراین ستارههای سنگی در فرآیند تخریب خود، درخشش را آغاز میکنند.
در هر حال، پژوهشگران باور دارند که شهابسنگها، لرزوما پیش از برخورد با جو مریخ، به طور کامل نمیسوزند. دلیل این موضوع، تراکم کمتر مریخ نسبت به زمین است؛ بنابراین شهابسنگهایی که در حال ورود به جو هستن، قدرت نفوذ بالاتری دارند. این رخدادها، موجب اختلالات لرزهای در جو و احتمالا روی زمین این سیاره میشوند.
بررسی برخورد شهابسنگ به سیاره
تشخیص برخورد شهابسنگها به سیارهها، با برنامه فضایی "آپولو"(Apollo) آغاز شد. در ماموریتهای آپولو، لرزهسنجهایی به ماه انتقال داده شد و در نتیجه، از سال 1969 تا 1977، شبکهای از لرزهسنج در ماه به وجود آمد. در طول این ماموریت، شبکه لرزهای آپولو، لرزههای سطحی ناشی از بارش پیدرپی شهابسنگها را ثبت کرد.
با توجه به اینکه ماه، جوی ندارد تا از سطح آن در مقابل بارش شهابی محافظت کند، شبکه لرزهای آپولو، موفق شد دادههای لرزهای زیادی را از ماه ثبت کند. این ماهلرزهها، علاوه بر ساختار پوسته و عمق درونی ماه، نخستین اطلاعات را در مورد ضخامت پوسته ماه ارائه دادند.
ناسا در خلال این توسعه اکتشافی در ماه، در سال 1975، کاوشگرهای "وایکینگ" (Viking) یک و دو را به مریخ پرتاب کرد. پرتاب این دو کاوشگر، نخستین ماموریت فرود روی مریخ بود و هر کاوشگر، یک لرزهسنج را به همراه داشت.
با این که داههای کاوشگر وایکینگ، بیش از حد انتظار بود، لرزهسنج کاوشگر وایکینگ یک، پس از فرود کار نکرد و لرزهسنج وایکینگ دو، تشخیص ضعیفی را ارائه داد.
فضاپیمای "اینسایت"
تا به امروز، هیچ ایستگاه لرزهای دیگری در هیچ یک از سیارههای بیرون از محیط زمین نداشتهایم اما فضاپیمای جدید ناسا که قرار است در ماه مه پرتاب شود، به جای بررسی از راه دور یا گردش به دور سطح مریخ، هدف متفاوتی را دنبال میکند. این فضاپیما، ساختار درونی مریخ را بررسی خواهد کرد.
فضاپیمای "اکتشاف داخلی با استفاده از بررسیهای لرزهای" یا "اینسایت" (InSight)، یک ماموریت فرود ساکن خواهد بود تا علاوه بر جریان حرارت داخلی، فعالیتهای لرزهای روی مریخ یا "مریخلرزهها" (marsquakes) را هم بسنجد. هدف این پروژه، بررسی پوسته و قسمتهای داخلی مریخ برای درک شکلگیری و تکامل این سیاره است.
قرار است فضاپیمای اینسایت، در اوایل ماه می از کالیفرنیا به فضا پرتاب شود و در ماه نوامبر روی مریخ فرود آید. مدت زمان این ماموریت، حداقل دو سال تخمین زده شده است.
نسخه اصلی این مقاله در مجله " Conversation" به چاپ رسیده است.