‌آورد؟

#زندگی_در_مریخ_چه_بلایی_سرتان_می‌آورد؟

درحالی که ناسا و اسپیس ایکس به دنبال راهی برای سکونت در مریخ هستند، هنوز مشخص نیست که سفر 200 روزه و زندگی کردن در سیاره سرخ چه تاثیری بر بدن انسان خواهد گذاشت.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فضانوردان با مشکلاتی مانند تحلیل عضلات، پوکی استخوان، فشار داخل جمجمه، مشکلات روانی و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه‌های کهکشانی دست و پنجه نرم می‌کنند. ناسا و شرکت‌های همکارش در حال کار کردن روی پدیده «کندی»، نوعی خواب زمستانی فضایی و غارهای محافظ مریخی هستند. در ادامه لارا کربر، دانشمند ناسا، و جان بردفورد، مدیر اسپیس ورکز، بیشتر در این باره توضیح می‌دهند.

به گفته بردفورد، چالش‌های زیادی بر سر راه سکونت در مریخ و سالم ماندن وجود دارد. وی به دنبال راهی است تا با قرار دادن فضانوردان در حالت «خواب زمستانی فضایی» این مشکلات را حل کند. کندی نه تنها راه‌حلی ایده‌آل برای مشکلات بشراست بلکه در چالش‌های فنی و مهندسی نیز مفید واقع می‌شود.

از نظر پزشکی، خواب زمستانی فضایی راه مناسبی برای از سر راه برداشتن مشکلات روانی اجتماعی است؛ اگر خواب باشید، افسرده نمی‌شود. همچنین این روش فشار داخل جمجمه را کاهش می‌دهد و منجر به بروز رویکردهای جدید مانند محرک الکتریکی برای کاهش تحلیل ماهیچه و پوکی استخوان می‌شود، حتی قرار گرفتن در معرض تابش اشعه‌های کهکشانی را نیز به حداقل می‌رساند.

از نظر فنی، خواب فضایی زمستانی برنامه‌های سفر ناسا و اسپیس ایکس را آسان‌تر می‌کند. این امر به میزان قابل‌توجهی، نیاز به غذا، حجم و سطح انرژی را کاهش می‌دهد. این موارد جرم سیستم را افزایش می‌دهند، کاهش این جرم مزایای قابل‌توجهی دارد.

اصطلاح خواب زمستانی فضایی کمی ترسناک به نظر می‌رسد؛ البته این تجریه به نوعی ترسناک هم خواهد بود. دمای معمولی بدن انسان 37 درجه سلسیوس است اما وقتی درحالت خواب زمستانی فضایی دمای بدن به 32 تا 34 درجه سلسیوس(دمای بدن در هنگام سرمازدگی) می‌رسد. از این روش برای درمان بیمارانی که حمله قلبی داشتند و همچنین برای جلوگیری از ورم مغزی استفاده شده است. این روش به نظارت و کنترل دقیق دارد.

در مقایسه با سرمازدگی که چند روز طول می‌کشد، فضانوردان می‌توانند برای دو هفته در حالت خواب زمستانی فضایی قرار بگیرند و برای چند روز بیدار شوند و تا رسیدن به مریخ این چرخه را تکرار کنند. البته این کار ریسک‌هایی هم دارد. برای این کار به داروهای بیهوشی دراز مدت، نیتروژن، هیدروژن، سیستم دفع مواد زائن بدن و دمای محیط به دقت کنترل‌شده نیاز است.

اسپیس ورکز و ناسا به دنبال روش‌های پزشکی، دارویی و فیزیکی برای امکان‌پذیر کردن خواب زمستانی فضایی هستند. این امر شامل دارویی‌هایی می‌شود که دمای بدن انسان را به 32 تا 34 درجه سلسیوس برساند و کاری کند که مغز شما فکر کند این دمای معمولی بدن است. همچنین یک لوله مستقیما به معده انسان متصل می‌شود که وظیفه تعذیه مسافران فضایی را برعهده دارد.

تکنیک‌های دیگر شامل تحریک الکتریکی کل بدن برای کاهش تحلیل ماهیچه‌ای، یک چادر اکسیژن برای کنترل سطح اکسیژن و دی‌اکسید کربن، سنسورهایی برای کنترل علائم حیاتی، محیطی با دمای کنترل‌شده و سیستم جمع‌آوری مواد زائد بدن می‌شود.
https://goo.gl/sSnvcm