‍.. کهکشانی مارپیچی مانند این، که شبیه مال خودمان است، کمابیش ۱۰۰ میلیارد ستاره در خود دارد

‍ .
این عکس کهکشان مارپیچی زیبایی (کلاه مکزیکی) را به فاصله‌ی بسیار دوردست ،و در زمان بسیار پیش نشان میدهد (زمانی بسیار پیش چون نور از این کهکشان مدتی طول میکشد _بیش از 50 میلیون سال_تا به ما برسد).کهکشانی مارپیچی مانند این،که شبیه مال خودمان است،کمابیش 100 میلیارد ستاره در خود دارد.قلب درخشان واقع در مرکز ان شاید 10 میلیارد ستاره داشته باشد.
به ستاره ی واقع در گوشه ی چپ پایین توجه کنید که دارد با درخشندگی تقریبا برابر با ان 10 میلیارد ستاره می درخشد. در نگاه نخست شاید به طور معقول فکر کنید که این ستاره ای است به مراتب نزدیک تر در کهکشان خودمان که در مسیر عکس قرار گرفته. راستش،این ستاره همان فاصله‌ با همان کهکشان است ،بیش از 50 میلیون سال نوری دور از ما.
آشکار است که این ستاره ای معمولی نیست. این ستاره ای است تازه منفجر شده،یک ابرنواختر ،یکی اژ درخشان ترین آتیش بازی ها در گیتی.
هنگامی که ستاره ای می ترکد،در مدتی کوتاه (طی حدود یک ماه) با درخشندگی 10 میلیارد ستاره در نور مریی می درخشد.
از شانس ما ،ستارگان زود به زود نمی ترکند ، حدود یکی در صدسال در کهکشان. ولی از اینکه می ترکند نیز شانس آورده ایم،چون اگر چنین نمی کردند ، ما اینجا نبودیم.
یکی از شاعرانه ترین اتفاقاتی که من از این جهان سراغ دارم این است که اصولا هر کدام از اتم های موجود در بدن شما روزی درون ستاره ای بودند که منفجر شده است. علاوه بر این اتم های موجود در دست چپ و راست شما هر کدام از ستاره ی متفاوتی آمده اند. همه ما به معنی واقعی کلمه فرزندان ستارگانیم و بدن های ما از گرد و غبار ستاره ای تشکیل شده اند.
از کجا این را می دانیم؟ خب ما می توانیم تصویر خودمان را از بیگ بنگ تا زمانی که عمر جهان یک ثانیه است عقب ببریم و حساب کنیم که تمام مواد موجود، در پلاسمایی چگال با دمایی که احتمالا 10 میلیارد درجه بوده ( در مقیاس کلوین)، فشرده بوده اند. در این دما واکنشهای هسته ای به سرعت بین پروتون و نوترون اتفاق می افتند به این صورت که آنها به هم متصل شده و در ادامه طی برخوردی، از هم جدا می شوند. در طی این فرایند که جهان خنک تر می شود، ما می توانیم تخمین بزنیم که با چه تعداد دفعاتی این اجزای اولیه اتم به هم متصل شده و اتم های سنگین تر از هیدروژن را به وجود آورده اند. .
تهیه کننده ：مهدی‌ طاهری