فرهاد قنبری:. «میل هماره میل دیگریست»

فرهاد قنبری:
"میل هماره میل دیگریست"

در خبرها و به نقل از مسئولین آمده است واردات گوشت و مرغ امسال نسبت به مدت مشابه سالهای گذشته بیش از بیست درصد افزایش داشته است. در سوی دیگر در زمینه تولید و عرضه داخلی نیز صاحبان دامداری و مرغداری ها به نسبت سال گذشته تولید و عرضه بیشتری داشته اند، اما چه عاملی باعث شده است که همچنان در بازار کمبود شدید این محصول وجود دارد و صف های طولانی برای خرید آن شکل می گیرد؟!

شاید ریشه اصلی این بحران را باید در ساختار ناخودآگاه انسان جستجو کرد. ناخوداگاه انسان به گونه ای است که همیشه نسبت به چیزی که تمنا و خواست بیشتر و همگانی تری نسبت به آن وجود دارد، علاقه و ولع بیشتری نشان می دهد و به اصطلاح میل انسان هماره چیزی را طلب می کند که "میل دیگران" خواهان آن است. (به عنوان مثال وقتی بزرگسالی آب طلب می کند یا در حال نوشیدن و خوردن چیزی است، کودکی که تا چند ثانیه پیش مشغول بازی بود به سرعت بلند شده و همان آب یا خوراکی را با بی تابی فراوانی طلب می کند. یا در مورد دیگر وقتی یک کودک مشاهده می کند که کودک دیگری مشغول بازی با یک اسباب بازی خاص است، به سرعت فعالیت عادی خود را تعطیل کرده و با اصرار و گریه فراوان همان اسباب بازی را که شاید تا چند لحظه قبل هیچ توجهی به آن نداشت را طلب می کند. یا در مورد بزرگسالان باید بگوییم ما مردان همیشه زنانی را طلب می کنیم که دل مردان بسیاری را ربوده است یا برعکس اکثریت زنان مردانی را طلب می کنند که توجه بسیاری از زنان را به خود جلب می کند) در بسیاری موارد مشاهده می شود که هنگام بحران های طبیعی یا کمبود برخی اقلام مصرفی ولع و علاقه مردم به مصرف آن کالا بیشتر می شود..(همگی کم و بیش با شرایط کمبود خمیر در ساعات پایانی کار نانوایی ها مواجه شده ایم. شرایطی که وقتی نانوا از مشتری ها درخواست می کند نان کمتری ببرند تا به همه برسد، اکثریت با همهمه و سر و صدا و کنار گذاشتن لایه های تمدنی، با شدت و حدت بیشتری نه تنها به کمتر قانع نبوده بلکه نان بیشتری هم طلب می کنند..)

شرایط امروز جامعه ما هم همین است. امروزه بسیاری از دلالان و محتکران با سواستفاده از شرایط تحریم و بدون اینکه به ریشه های روانی "بازی میل" آگاهی داشته باشند، به خوبی سوار این موج شده اند و هر از چند روزی با جلب کردن توجه مردم به یکی از کالاهای مصرفی قیمت آن را بالا برده و سود کلانی به جیب می زنند. آنها یک روز با رب گوجه فرنگی، روز دیگر با قند و شکر و روزی دیگر با گوشت و مرغ و ... امیال مردم را به سوی مصرف بیشتر آن کالاها کشانده و سود فراوانی را نصیب خود می کنند.

@kharmagaas