فرهاد قنبری:. امروز نود و هشتمین سالگرد کودتای سه اسفند سال هزار و دویست و نود و نه است

فرهاد قنبری:
امروز نود و هشتمین سالگرد کودتای سه اسفند سال هزار و دویست و نود و نه است. کودتایی که تاریخ دو قرن اخیر ایران را می توان به دوره قبل و بعد از آن تقسیم کرد.
ایران در آستانه ورود به قرن چهاردهم شمسی کشوری قحطی زده بود که آثار اشغال آن توسط کشورهای درگیر در جنگ جهانی اول در هر سو هویدا بود، در چنین شرایطی حکومت قاجار با پادشاه نوجوان خود در نهایت ضعف خود قرار داشت و از هر خطه ای از ایران صداهای متفاوتی به گوش می رسید.
میرزا کوچک در گیلان، شیخ محمد در آذربایجان و کلنل محمد تقی خان در خراسان نمونه هایی از افرادی بودند که برای نجات خطه خود دست به قیام برداشته و در فکر حکومتی خودمختار بودند تا به اوضاع آشفته ایالت آشفته شان سر و سامان دهند.
در سوی دیگر به قدرت رسیدن بلشویک ها قدرت های غربی از جمله بریتانیا را نگران این کرده بود که مبادا ایران درهم ریخته و گرسنه، جذب شعارهای کمونیست ها شده و خود را به دامان شوروی رها کند.
در چنین اوضاعی رضا خان میرپنج با عده ای از نظامیان از قزوین به تهران حرکت کرد و طی مدت چهار سال امنیت را به ایالات مختلف کشور برگردانده و در نهایت سلسله قاجار را کنار گذاشت و به عنوان اولین شاه پهلوی تاج گذاری کرد.

از کودتای سه اسفند دویست و نود و نه تا بیست شهریور سال هزار و سیصد و بیست قدرت در اختیار رضا شاه بود.
رضا شاه در این بیست سال دست به اقدامات مختلفی زد که همیشه مورد مناقشه طرفداران و مخالفان او بوده است. اما واقعیتی عیان و مبرهن وجود دارد و آن اینکه ایران پس از شهریور بیست ایرانی بسیار متفاوت از سه اسفند دویست و نود و نه بود.
@kharmagaas