فرهاد قنبری:. ساز دهنی_ امیر نادری.. ساز دهنی قصه پسری به نام امیر (گویش جنوبی امیرو) است

فرهاد قنبری:
ساز دهنی_ امیر نادری

ساز دهنی قصه پسری به نام امیر (گویش جنوبی امیرو) است. داستان از جایی شروع میشود که پدر "عبدلو" از یک خارجی یک سازدهنی هدیه گرفته و آنرا به پسرش میدهد. بچه های بندر هم که تا کنون چنین ابزاری ندیده اند به شدت به صدای آن علاقه مند شده و هر کدام در حسرت به دست اوردن به آن به سر می برند و همین مسئله باعث می شود که عبدلو از ساز دهنی به عنوان ابزار قدرت خود استفاده بسیاری بکند. او ابتدا با دریافت پول و خوراکی اجازه میدهد تا بچه مدت کوتاهی را ساز بزنند و سپس دایره اعمال قدرت خود را گسترش داده و ساز دهنی به ابزار زورگویی او بدل می شود. در این میان امیرو پسر یتیمی که با مادرش زندگی میکند، بیش از دیگران به ساز علاقمند میشود و در این مسیر تا جایی پیش می رود که به علت نداشتن پول و خوراکی به عبدلو سواری می دهد و در ازای آن ساز می زند، این رفتار امیرو باعث می شود کم کم در نگاه مردم مورد تمسخر قرار گرفته و به او لقب "خر عبدلو" بدهند. مسئله ای که باعث تحقیر و نابودی عزت نفس او شده و در نهایت با اقدامی انقلابی با انداختن ساز دهنی در آب و کتک زدن عبدلو به این تحقیر آزار دهنده پایان می دهد.
ساز دهنی با آن داستان سر راست و کودکانه مفاهیم عمیقی را با خود به همراه دارد. ساز دهنی در فیلم امیر نادری کالا و ابزاری بیگانه است که همچون شبحی آزار دهنده زندگی کودکان بندر را به جلوه هایی آزار دهنده از رقابت، حسادت و زورگویی بدل می کند.
مواجه امیرو با آن ساز ، داستان زندگی انسان و بسیاری از دلبستگی های اوست. داستان دلبستگی هایی که عزت نفس و غرور انسان را نشانه می رود و کم کم او را به برده امیال و غرایز بدل می کند. بی شک هر انسانی در هر سن و سالی ساز دهنی های خاص خود را دارد و نحوه مواجه با آنهاست که شکل و معنای حیات او را تعریف می کند.
بهترین سکانس فیلم بی شک دویدن امیرو به سوی دریا و پرت کردن ساز دهنی در دریاست، امیرو علیه وسوسه ها و امیالش دست به انقلابی شجاعانه می زند و با پشت پا زدن به این خواست درونی، غرور و عزت نفس له شده خود را باز می یابد...
@kharmagaas