🌐قدرت نرم برابر پول.. ✍دکتر محمدحسین غیاثی_پزشک و نویسنده

🌐قدرت نرم برابر پول

✍دکتر محمدحسین غیاثی_پزشک و نویسنده

🔹در آمریکا و در مجلس سنا برنی سندرز به سناتورها گوشزد کرد که تحریم های جدید برعلیه ایران می تواند برجام را به خطر اندازد و این به ریسکش نمی ارزد. اما کسی گوشش بدهکار نبود. دلم به حال پیرمرد سوخت که در بین تعدادی نماینده ی ابله گیرافتاده است. که یکی شان همان احمقی بود که می گفت بیایید از داعش برعلیه ایران حمایت کنیم. اگر از آن نماینده بخواهید در چهارخط توضیح دهد که چگونه این طرح احمقانه به ذهنش رسیده است نمی تواند جواب درستی بدهد.

🔹در فیلم لینکلن ساخته ی استیون اسپیلبرگ، معاون رییس جمهور لینکلن، عده ای دلال را استخدام می کند تا با زبان اهل بازار به سناتورها رشوه بدهند تا آنها هم به متمم قانون اساسی برای حقوق برابر نژادی رای بدهند و آن متمم به الغای نظام برده داری بیانجامد. منتها از آنها می خواهد اسم رشوه را به زبان نیاورند. رییس دلال ها با پوزخندی می گوید قربان اینکه رشوه نیست. ما به آنها پول می دهیم چون آنها سناتورهای مملکتند و برای معاششان به این پول ها نیاز دارند. بدون این پول زنده نمی مانند.
🔹سفر ترامپ به سعودی و لابی گسترده و مداوم سعودی در آمریکا، نشان داد نظام سیاسی آمریکا هنوز هم به همین نحو خرید و فروش می شود.
🔹برخی از متفکران بزرگ لیبرال همچون آیزایا برلین تقریبا به وجود چیزی به نام دموکراسی لیبرال در آمریکا اعتقاد نداشتند. برلین آمریکایی ها را پیروان ژان ژاک روسو می دانست که به قول او یک دهاتی پاپتی ولگرد بود. انگار برلین بیراه نمی گفته است چه اگر منطق دموکراسی آمریکایی همین ولگردی و پاپتی گری نبود که رییس جمهورش در روز انتخابات ریاست جمهوری ایران با 75 درصد مشارکت به عقب مانده ترین نظام سیاسی منطقه سفر نمی کرد و پانصدمیلیارد دلار رشوه نمی گرفت و برای عرب ها نمی رقصید.

🔹به هرحال هیئت حاکمه ی آمریکا چنین موجود عجیبی از کار درآمده است و با موعظه هم کاری درست نمی شود. در سیاست کلا موعظه جایی ندارد. مگر همین هایی که در مملکت ما بخش هایی از قدرت را در دست داشته یا دارند موعظه بردار هستند که آنها باشند. پاسخ قدرت، قدرت است. ما باید قدرتمندتر بشویم تا پایدارتر بشویم.

🔹قدرت تنها در قوای جنگی نیست. قدرت نرم اگر مهمتر از قدرت سخت نباشد اهمیتش کمتر نیست. دموکراسی یکی از عالی ترین تجلی های قدرت نرم است. حکومت ایران با کدام مکانیسم می توانست 75 درصد ایرانیان را به مشارکت فعال در رقم زدن بخشی از سرنوشتشان به مشارکت فرابخواند.
🔹رییس جمهور روحانی، محصول این بزرگترین آوردگاه دموکراسی (البته از نوع ایرانی) در مملکت ما بود. او با انتخابی مستقیم پیروز شد.
🔹برخلاف رییس جمهور آمریکا که با انتخابی غیرمستقیم پیروز شد و رای اکثریت رای دهندگان را هم به دست نیاورد و اکنون محبوبیت و پشتیبانی ملی از او دقیقا برعکس میزان محبوبیت رییس جمهور ماست که در رای گیری مستقیم و با فاصله پیروز شد.
پژوهش های معتبر نشان داده است که مردم در دموکراسی های مستقیم شادکامی بیشتری را احساس می کنند.(سیاست شادکامی/درک باک/ترجمه نرگس سلحشور/نشر نگاه معاصر/ صفحه 90).

🔹امروز مردم ایران دستکم در این فقره شادکام تر هستند و این شادکامی انرژی مضاعفی را برای ساخت مملکت آزاد می کند. اگرچه عده ای نه چندان زیاد اما قدرتمند، از این شادکامی ملی تلخکام شده اند و می خواهند این شیرینی را در کام ملت، زهر کنند.

🔹منظورم منتقدین نیستند. انتقاد لازمه ی پیشرفت و تعالی است. منتقد در واقع خیرخواه ترین شهروند است. منظور من تخریبگران است. آنهایی که به هرکاری دست می زنند تا رای ملت را نابود کنند. آنها همکاران بی جیره و مواجب دونالد ترامپ هستند تا محبوبیت رییس جمهور ما را تا حد رییس جمهور آمریکا پایین بیاورند و این سرمایه کم یاب را بسوزانند. اینها همانهایی هستند که هفت قطعنامه بر علیه ایران گرفتند. صدهامیلیارد دلار ثروت نقد مملکت را سوزاندند. بی سابقه ترین تحریم تاریخ را برعلیه ایران ایجاد کردند. و عاقبت کشور را به جایی کشاندند که ایران مجبور شد برجام را بپذیرد. نمی دانم چه از جان این مملکت و این ملت می خواهند!
🔹اینها اکنون قصد کرده اند که سرمایه ای به نام حسن روحانی، رییس جمهوری با حداقل 24 میلیون رای در مشارکتی 75 درصدی را بسوزانند و نابود کنند.
اینها همانها هستند. هوشیار باشیم ما دستمان(لااقل در این فقره) از آمریکا جلوتر است مگر که اجازه دهیم این خائنین یا ابلهان ما را دوباره به قعر تاریخ فروبیافکنند!

🔹اقتصاد در گذر زمان:
https://telegram.me/m_