پوپولیسم ایرانی.. ✍امیرحسین خالقی

پوپولیسم ایرانی

✍امیرحسین خالقی

پوپولیسم ایرانی چپ است، کاهش نابرابری را تبلیغ می‌کند و بر اقتصاد بازار می‌تازد. هوادار حضور دولت در اقتصاد است، دولتی که قرار است جلوی له شدن فقرا «زیر چرخ توسعه» را بگیرد. به آزادی اقتصادی بدبین است و آن را با ولنگاری و هرج و مرج یکی می‌گیرد. ثروت‌اندوزی و تجمل را نقد می‌کند و اسم رمزش عدالت اقتصادی است و آن را هم گرفتن از ثروتمندان و خیرات کردن میان ضعفا تعریف می‌کند.

پوپولیسم ایرانی اما نوعی پوپولیسم نفتی نیز است، در داخل کشور دلارهای نفت را ریخت و پاش می‌کند و حمایت سیاسی می‌خرد، در خارج هم از آنجا که از عایدات آسان‌یاب نفتی بهره می‌گیرد، می‌تواند بلندپروازی کند. اگر در صحنه داخلی به رقبای سیاسی می‌تازد و آنها را مقصر می‌شمارد، در عرصه خارجی هم جهان سرمایه‌داری و غرب را مشکل معرفی می‌کند.

از «مدیریت جهانی» صحبت می‌کند و ادعای در انداختن نظم تازه دارد. دنبال گفت‌وگو با دیگران برای پیشبرد منافع ملی نیست، سیاست را بیشتر نمایشی می‌داند که باید آن را برای تماشاچیان به خوبی بازی کرد تا از دیدن آن لذت ببرند.

اما تازه‌ترین تحول در گفتمان پوپولیسم ایرانی را باید در پررنگ‌شدن مفهوم «حمایت بی قید و شرط از اقتصاد ملی» دید؛ منظور هم کنترل و محدود کردن هرگونه ارتباط تجاری با دیگر کشورهاست تا بنگاه‌های ایرانی بتوانند بدون ترس از رقابت با شرکت‌های جهانی فعالیت کنند.
@m_ali_mokhtari

متن کامل یادداشت در دنیای اقتصاد🔽
https://goo.gl/gvyVfO