عشق تنها دردی رو دوا نمیکنه!!.. آدما در دوران کودکیشون صدمه می‌بینن و امنیت هیجانیشون از بین میره

عشق تنها دردی رو دوا نمیکنه !!

آدما در دوران کودکیشون صدمه می بینن و امنیت هیجانیشون از بین میره. وقتی بزرگ میشن و ازدواج میکنن اوایل رابطه همسرشون بهشون توجه زیادی میکنه.
این توجه همسر در اوایل زندگی حس امنیتی که والدین بهش ندادن رو بهش میده . پس در پرتوی این احساس امنیت هیجانی که از توجه همسر به دست میاد عشق بین زوجین همچنان پرشور میمونه. بعد از گذشت مدتی از ازدواج توجه زوجین به هم کم میشه( شاید به خاطر کاهش فنیل اتیل آمین در بدن یا کارها روزمره). وقتی توجه زوجین به هم کم شد دوباره هرکدوم احساس ناامنی میکنن . دوباره ذهن قدیم به یاد آسیب های دوران کودکی میوفته. این آسیب ها باعث میشه که به جای توجه به همسر و ایجاد یه فضای امن برای کاهش آسیب ، بدتر بهش انتقاد کنیم. خشممون رو نشونش بدیم و این احساس ناامنی رو بیشتر از قبل کنیم. وقتی نا امنی هیجانی از بین بره عشقی هم بین زوجین نمیمونه. امنیت هیجانی آتش عشق زوجین رو روشن نگه میداره. زمانی که زوجین دوباره برای همدیگه ، این امنیت رو بوجود بیارن ، عشق بینشون دوباره شعله ور میشه. ذهن ما همسر رو با والدین اشتباه گرفته. وقتی از طرف همسر که فکر میکنه والدشه بی توجهی ببینه پس احساس ناامنی میکنه.

تمرین:
اول رابطه رو به یاد بیارین. چه کارهایی برای همسرتون انجام میدادین که نشون میداد بهش توجه میکردین و الان اون کار رو انجام نمیدین؟
با همسرتون در مورد این که کدوم یکی از حرف ها یا کارهای هردوی شما باعث میشه حس کنین بهتون بی توجهی میشه حرف بزنین.
از همسرتون بپرسین که چه کار یا حرفی از طرف شما باعث میشه که حس کنه بهش توجه میکنین؟
با ایجاد احساس امنیت هیجانی برای همسرتون در حقیقت زخم های خودتون رو هم درمان میکنین .

#فاطمه_ربانی
#سلامت_ذهن
#کارشناس_ارشد_روانشناس_بالینی

@mind_health_psy
@fatemeh_rabbani