۵- جادوگر و روحانى

5- جادوگر و روحانى

در نظر وبر، با وجود همه ابهاماتى كه در تشخيص دين از جادو وجود دارد، مى‏توان گفت كه «دين‏» عبارت است از: روابط انسان‏ها با نيروهاى فوق طبيعى كه صورت دعا، قربانى و عبادت به خود مى‏گيرد، در حالى كه «جادو» عبارت است از: اجبار نيروهاى فوق طبيعى از طريق وسايل و اورادى خاص. بر اين اساس، موجوداتى كه در دين مورد پرستش قرار مى‏گيرند «خدا» ناميده مى‏شوند و آن‏هايى كه در جادو تحت اجبار و طلسم قرار مى‏گيرند «شياطين‏» و «ديو»هايند. به نظر وبر، تفاوتهایی بین روحانی و جادوگر وجود دارد. از آن جمله؛ عمل روحانیون سازمان یافته، ثابت و منظم است، روحانیون به صورت یک سازمان عمل می کنند نه به صورت فردی، روحانیون دانش تخصصی دایند ولی جادوگران از کاریزمای شخصی برخوردارند، روحانیون یک نگرش را تبلیغ می کنند و با هنجارها، زمانها، مکانها و گروههای خاصی ارتباط دائم دارند.

وبر نقش روحانيت را در توسعه عقلانيت ماوراى طبيعى و اخلاق دينى مورد تاكيد قرار مى‏دهد و معتقد است آئينى كه روحانى ندارد فاقد عقلانيت ديدگاه‏هاى ماوراى طبيعى و اخلاق دينى است و هر جا روحانيت در احراز يك منزلت طبقاتى مستقل شكست‏ خورده، عقلانيت‏ حيات دينى نيز در آن‏جا ناقص و يا معدوم شده است.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper