فاشیسم_و_اصول_اساسی_آن

فاشیسم_و_اصول_اساسی_آن
فاشیسم یک نظریه سیاسی و نوعی نظام حکومتی خودکامهٔ ملی‌گراست که نخست بار بین سال‌های ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۵ در ایتالیا و به وسیله موسولینی رهبری شد.فاشیسم را می‌توان به چشم نیروی سومی نگاه کرد که میان سرمایه داری و کمونیسم قرار گرفته است.فاشیسم و نازیسم اشکال مختلف دیکتاتوری است که در شرایط بحران حاد (اقتصادی) برای حفظ حکومت از به قدرت رسیدن سایر بخش‌های جامعه در جامعه حاکم می‌شود. این واژه بعدها در مفهوم گسترده‌تری به کار رفت و به دیگر رژیم‌های نظامی و مذهبی که دارای ویژگی‌های مشابهی بودند، اطلاق شد.فاشیسم، از لحاظ نظری محصول توسعه نظری نژادباوری وامپریالیسم اروپایی بود، و از نظر اجتماعی محصول بحران‌های اقتصادی و اجتماعی پس از جنگ جهانی اول. ولی با شکست کلی متحدین در جنگ جهانی دوم، از اعتبار افتاد. پس از جنگ، برخی حزب‌های نوفاشیست در اروپا پدید آمدند (از جمله حزب نوفاشیست ایتالیا) ولی توفیقی چندان بدست نیاوردند. در قاره‌های دیگر نیز رژیم‌هایی با ایدئولوژی فاشیستی پدید آمدند، مانند پرونیسم در آرژانتین به رهبری خوان پرون (۱۸۹۵-۱۹۷۴) که در ۱۹۴۵-۱۹۵۰دیکتاتور آرژانتین بود. اما پرونیسم آرژانتین با فاشیسم ایتالیا تفاوت‌های مهمی داشت، از جمله اینکه سیاست خارجی تجاوزگرانه نداشت.

اصول اساسی فاشیسم که موسولینی برخی از آن‌ها را دردانشنامه ایتالیا در سال ۱۹۳۲ میلادی ابراز داشته بود عبارتند از:۱) عدم اعتقاد به سودمند بودن صلح۲) مخالفت با اندیشه‌های سوسیالیستی۳) مخالفت با لیبرالیسم۴) تبعیت زندگی همهٔ گروهها از دولت (توتالیتر بودن)۵) تقدس پیشوا تا سرحد امکان۶) مخالفت با دموکراسی (دموکراسی را بوالهوسی و خودپرستی می‌نامند)۷) اعتقاد شدید به قهرمان‌پرستی۸) تبلیغ روح رزم‌جویی۹) نظام تک‌حزبی

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper