🔴 مختصات دیپلماسی جدید …بخش_پایانی …

🔴 مختصات دیپلماسی جدید


بخش_پایانی...

بسیاری از نشانه‌های تحریم اقتصادی ایران بیانگر آن است که چنین فرآیندی به نتیجه مقاومت یا تعامل منجر می‌شود. الگوی معطوف به دیپلماسی و سیاست مبتنی بر همکاری‌های چندموضوعی منجر به تعامل خوشه‌ای و چندجانبه خواهد شد. این‌گونه تحریم‌ها در فرآیند تصاعدی شکل گرفته و از قابلیت تکاملی برخوردار است. بنابراین پایان دادن به تحریم‌ها نیز باید ماهیت متراکم داشته باشد. دیپلماسی پایان دادن به تحریم‌ها در چارچوب سازوکارهای معطوف به همکاری‌های چندموضوعی به‌معنای آن است که اقدامات یک‌بعدی نمی‌تواند اهداف راهبردی کشورها برای بهینه‌سازی موقعیت خود را فراهم آورد.

🔸توصیه‌هایی برای کارگزاران دیپلماسی ایران

الگوی رفتاری ترامپ در برخورد با ایران مبتنی بر افزایش محدودیت‌های راهبردی است. تحریم اقتصادی و محدودسازی راهبردی را می‌توان در زمره سازوکارهای ترامپ، ساختار سیاسی آمریکا و الگوی سیاست‌گذاری راهبردی ایالات متحده دانست. هدف اصلی ترامپ آن است تا ایران در وضعیت «کنش غریزی» قرار گیرد. بنابراین سیاست‌گذاری راهبردی ایران در برخورد با آمریکا در دوران ترامپ می‌تواند براساس سازوکارهای سیاست‌گذاری مصالحه و سیاست‌گذاری همکاری چندموضوعی قرار گیرد.

ضرورت‌های گذار از حوزه‌های تحریم اقتصادی ایجاب می‌کند که ایران نقش موثری در دیپلماسی منطقه‌ای و بین‌المللی ایفا کند. تاکنون تحریم‌هایی که از سوی آمریکا علیه ایران اعمال شده، انعکاس دیپلماسی سازش و مماشات بوده است. موفقیت برای کاهش آثار تحریم‌های اقتصادی ایران از طریق مصالحه نیازمند بهره‌گیری از سازوکارهای مربوط به «تراکم کنش تعاملی» خواهد بود. کنش تعاملی صرفا در شرایطی از مطلوبیت لازم برخوردار می‌شود که ایران نیز از مزیت نسبی خود در ارتباط با کشورهای اروپایی و آمریکا استفاده کند. پیروزی دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان آمریکا، تاثیر چندانی در ارتباط با سیاست‌های تحریم اقتصادی تسری‌یابنده آمریکا نخواهد داشت. مجلس سنا نیز از اراده لازم برای حمایت از سیاست‌های منطقه‌ای و راهبردی دونالد ترامپ در برخورد با ایران برخوردار است. قانون موسوم به «کورکر-‌ منندز» در کنگره ایالات متحده تأثیر خود را بر چگونگی تصویب تحریم‌های جدید و کم‌اثرسازی فرآیند موسوم به «نرمالیزیشن» به جا گذاشته است.

براساس این طرح، تحریم‌های مربوط به تهدیدات و اتهامات تیم سیاست راهبردی دونالد ترامپ به ایران پیرامون «تروریسم»، «حقوق بشر» و «موشک‌های بالستیک» حفظ شده است. در شرایط موجود، در روند محدودسازی قدرت راهبردی ایران، تحریم‌ها به غیر از موضوع هسته‌ای به مباحث دیگری نظیر تروریسم و قابلیت‌های موشکی نیز‌ تسری پیدا کرده است. وقتی که تیم راهبردی و سیاست خارجی دونالد ترامپ از مفهوم تروریسم بهره می‌گیرند، به معنای آن است که الگوی رفتاری ایران در حوزه سیاست‌های منطقه‌ای را تحت کنترل قرار خواهند داد. در چنین شرایطی حفظ موقعیت راهبردی ایران در محیط منطقه‌ای، مطلوبیت‌های بیشتری را برای اعاده فرآیند دیپلماتیک اجتناب‌ناپذیر می‌سازد.اگرچه روند محدودسازی ایران از سوی نهادهای سیاسی و راهبردی آمریکا در دوران دونالد ترامپ افزایش یافته است، اما سیاست همکاری‌های چندموضوعی و چندجانبه ایران در قالب نهادهای بین‌المللی می‌تواند برخی محدودیت‌های راهبردی علیه ایران را کاهش دهد. موضوع اصلی اهداف راهبردی ایران را باید بهره‌گیری از ساز و کارهایی دانست که زمینه‌های لازم برای بهینه‌سازی مذاکرات برای نیل به توافق را امکان‌پذیر می‌سازد.

*منبع:روزنامه دنیای اقتصاد

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper