✳️✴️ آیا استراتژی دو سویه راهکار نجات ایران است؟. ✍ مجیددهقانی. بخش دوم - پایان

✳️✴️ آیا استراتژی دو سویه راهکار نجات ایران است؟
✍ مجیددهقانی
بخش دوم - پایان

⬅️ سیاست، انتخاب ناگزیر این و یا آن نیست. بلکه سیاست ورزی عقلانی یعنی خلق فرصت ها، امکان ها و مسیرهای بدیع و موثری است که یک ملتی را به مقصد و مقصودشان می رساند. سیاست در بنیاد خود، راه رفتن در مرز میان جنگ و اسارت است. گشودن دالان و حفر کانالی است که نه در دام جدال و جنگ گرفتار شود و نه خود را ببازد و در دام چاله ی وابستگی بیفتد.

قرار است سیاست، معبری میان هراس از جنگ و ذلت وابستگی بگشاید. در غیر این صورت، سیاست معنای خود را از دست می دهد و لاجرم به دوره ی پیشا سیاست و زندگی بادیه نشینی برخواهیم گشت.

کارویژه‌ی اصلی عقلانیت سیاسی دقیقا در همین است که دوگانه‌ی جنگ و پیروزی و یا ذلت و اسارت را در هم بشکند و نشان دهد می توان چنان پیش رفت که نه با جدال و قهر و خشونت مواجه و نه زیر پای اسارت و خفت، لگدمال شد. وقت آن رسیده است که راه سوم را بگشائیم، راه زیست مسالمت آمیزی که نه آرزوی مرگ این و آن کنیم و نه با آتش زدن پرچم دیگران به آنها اهانت نماییم و نه از دیوار سفارت‌شان بالا رویم.

راه سوم، مستلزم بازنگری و نقد پیش فرض هایی است که طی چند دهه‌ی اخیر سخت شده اند. مستلزم آن است که کشور ایران و حل مسئله و معضلاتش را در الویت ببینند و منافع ملی به معنای واقعی و عملی را در دستور کار قرار دهند.

اما پیش از این همه، ابتدا لازم است از دوگانه‌ی یا کشمکش و جدال و یا تسلیم و اسارت بیرون بیایند. از خود بپرسیم آیا می توان مسیری را پیش گرفت که نه به جنگ و تحریم و یا دست کم به هراس از جنگ ، منتهی شود و نه به تسلیم و ذلت انقیاد؟

تا هنگامی که استراتژی ثابت دوگانه‌ی یا دشمنی یا ذلت در ذهن حکمرانان شکسته نشود، راه برون رفتی از این شرایط متصور نیست.

🔰 نکته اینکه : ایران دارای سهم نیم درصدی و امریکا دارای سهم 24/4 درصدی است اقتصاد جهانی است، ایران تقریبا در شرایط عادی سالیانه حدود 60 میلیارد دلار درامد نفتی و 110 هزار میلیار تومان درامد مالیاتی دارد لیک امریکا سالیانه 20 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی دارد و 650 میلیارد دلار بودجه علنی به ارتش اختصاص می دهد.

ایا ادامه استراتژی ثابت کنونی نظام در ستیزه جویی با امریکا مساوی با نابودی کل ثروت ملی ایران نیست؟ ایا خداوند رسالت و ماموریت ایستادگی جلوی سیاست های استعماری و استثماری امریکا را صرفا به حاکمان ایران عنایت و محول فرموده است؟؟

ایا سیاست توسعه عمق امنیت استراتژیک نظام باعث ترس و بیم و وحشت اعراب منطقه نشده است؟؟ ایا این سیاست باعث تامین منافع امریکا در فروش سالیانه 200 میلیارد دلار تسلیحات به اعراب نشده است؟؟ ایران فوبیا؟؟ ایا این سیاست سالیانه میلیاردها دلار ثروت ملی ما را بنابودی نمی کشاند؟؟؟ ایا این سیاست بهمراه سوء مدیریت دولتمردان باعث شکاف و فاصله شدید طبقاتی در جامعه نشده است؟؟ شکی نیست که ضریب جینی بالای 50 واحد است و خط فقر نسبی و مطلق بالای 40 درصد است، ایا این شایسته یک کشور ثروتمند است؟؟ ایا نباید نگران انقلاب پابرهنگان بود؟؟

ایا راهکار هوشمندانه و شرافتمندانه و عزتمندانه دیگر برای روابط مسالمت امیز در پهنه سیاست بین الملل در کسب منافع مادی بیشتر برای توسعه ایران متصور نیست؟

ایا کشورهای چین و ترکیه و ویتنام و برزیل و سوئیس و سوئد ووو.... با اتخاذ سیاست تعاملی سازنده بازنده نبرد دیپلماسی بین المللی هستند؟؟

نکته اینکه : غرب مثل جزر و مد با استراتژی ها و تاکتیک های بین المللی و منطقه ای دشمنانش بویژه ایران بازی می کند، بحث تحصیل منافع و کسب سهمیه بیشتر بازار در سیاست های بین المللی غرب حرف اول را می زند.

اختلافات و منازعات و تهدیدات و جنگ های سرد غالبا یک بازی سیاسی است تا رقیب را از میدان بدر کنند و منافع بیشتری جذب و به سهم بازار خود بیفزایند.

صمیمانه و عقلایی بپذیریم که دین جایگاهش با عزت و احترام در حوزه و مسجد برای تبیین و تشریح شریعت و اخلاقیات باشد و حکمرانی باید در دستان با کفایت نخبگان قرار گیرد.

✅ سیاست شناسی
@politicology