🔶برخی از نظرات مخالفان نظریه‌ی کارناوالی شدن.. 🔻دکتر علیرضا شجاعی‌زند:

🔶برخی از نظرات مخالفان نظریه‌ی کارناوالی شدن

🔻دکتر علیرضا شجاعی‌زند:
"ما عموماً تلاش می‏کنیم مفاهیم را با معادل‏های زبانی هماهنگ کنیم اما این نباید روحیه غالب برای مفهوم‏سازی باشد. به نظر من کارناوالیزیشن به چند دلیل برای منظور شما مناسب نیست. یکی آنکه باید اطلاعات کافی در این زمینه داشته باشیم. علاوه بر آن به کار بردن یک عنوان برای یک پدیده در جامعه باید نسبت به آن اسبق باشد که به نظر من، از آنجا که ما چیزی به عنوان کارناوال در جامعه نداشتیم، کسی تصوری نسبت به آن ندارد که ما اصرار داشته باشیم این پدیده را با این عنوان معرفی کنیم. از سوی دیگر، من تفاوت قابل توجهی بین تلقی دکتر محدثی از کارناوال و آنچه در غرب وجود دارد می‏بینم. ویژگی اصلی کارناوال در غرب جنبه‏ای تفریحی و تفننی با صورتی غیرجدی است که به اعتقاد من گذرا و کم تأثیر است.

شجاعی‏زند در عین حال افول برخی مراسم مذهبی را تأیید کرد و گفت: به نظر من در گذشته هم چنین مواردی بوده و عواملی هم وجود داشته که مراسم مذهبی را از افول به شرایط دیگر باز داشته است. جو غالب این بوده که همواره علما از این امر جلوگیری کردند اما یکی از رقبای پنهان علما مداحان هستند و این از خطرات جدی برای تحریف دین است. وبر معتقد است دو مانع جدی در برخورد با یکتاگرایی وجود دارد؛ یکی منافع واسطه‏ها و دیگری، تمایل عوام به تراشیدن واسطه‏ها که باید از آنها حذر داشت."

🔻دکتر سارا شریعتی:
"شریعتی در مورد واژه کارناوال گفت: من در این بحث تا حدی با دکتر شجاعی‏زند موافقم که یکسری کلمات بار عاطفی و ادبیات خاص خود را دارند شما هیچ‏گاه در صحبت خود تعریف دقیقی از کارناوال مورد نظرتان ارائه ندادید. کارناوال در ادبیات، گاهی مقاومت و فرار از واقعیت غیرقابل دفاع است. اما یکی از موارد استفاده کلمه کارناوال در زبان عامیانه چیزی شبیه بازار مکاره و شام است. علاوه بر آن، اولین چیزی که کارناوال در ذهن من تداعی می‏کند ماسک یا نقاب است که فرد سعی می‏کند خود را به وسیله آن متفاوت با نقش اجتماعی خود نشان دهد که شاید بتوان گفت این مساله با بحثی که شما مطرح کردید، بسیار متفاوت است. سئوالم این است که با وسواس و احتیاطی که در کار دارید چرا عنوان اصلی تحقیق خود را کارناوال قرار دادید؟"
(لینک نقل قول‌های بالا: http://www.aftabir.com/articles/view/applied_sciences/social_science/c12c1189082287_religion_sociology_p1.php/)

🔻دکتر جبار رحمانی:
"[سؤال]: برخی از جامعه‌شناسان از کارناوالی شدن مراسم عزداری نام می‌برند. تحلیل شما چیست؟

[پاسخ]: به‌نظر می‌رسد این مفهوم، مفهوم‌پردازی درستی نباشد. نوعی درک بیش از حد دستکاری شده در واقعیت فرهنگی عزاداری است. عزاداری همیشه وجوه خیلی ضمنی و محدود کارناوالی داشته است؛ حتی در جهان سنت. اما نکته اصلی آن است که بدنه اصلی سنت عزاداری در همه اشکال قدیم و جدید آن، مبتنی بر نوعی اندوه قدسی و مقوله عزاداری است، در حالی که ماهیت و کنه کارناوال، نوعی تجربه شادمانه از جهان است. محور و کانون کارناوال، شادمانی است و محور عزاداری، اندوه است. به همین دلیل ادعای کارناوالی شدن به صرف اشاره به موارد نسبتاً مصداقی، امری دشوار و غیر قابل قبول است. عزاداری همیشه مجموعه از کارکردهای پیچیده را با خود داشته است."
(لینک نقل قول: https://www.mehrnews.com/news/2948415/)

حسن محدثی گیلوایی / 27 شهریور 1397
@NewHasanMohaddesi
@religionandsociety