نقد یکی از مخاطبان دین و جامعه بر یادداشت «دین و اتوریته عامه». لینک یادداشت اصلی

🔻نقد یکی از مخاطبان دین و جامعه بر یادداشت "دین و اتوریته عامه"🔻
لینک یادداشت اصلی 👇
https://t.me/religionandsociety/1462

سلام
🔹در این مورد خدمتتون عرض کنم آسان گیری در روایت از روی جمع کردن افراد برای مرجع تقلید نیست بلکه از روی قاعده و اصول هایی هستش که افراد نخبه در حوزه ها شبانه رو زحمت کشیدن با مطالعه و کوشش شبانه روزی به این مرحله رسیدن که در فلان مسئله دلیلی برای حرمت و وجوب نداریم نه اینکه خود مرجع از روی شهرت و هوس و غیره به اون حکم آسان رسیده باشه.

🔸شما (اقای بابایی) شیخ انصاری رو شاهد مثال آوردید که ایشان آن بحث های پیچیده را در کتاب مکاسب بحث کرده است، در صورتی که اگر شما همین کتاب شیخ انصاری را مطالعه کنید به عکس نظر خودتون میرسید.

🔹اگر در کتاب مکاسب شیخ انصاری مطالعه دقیقی کنید خواهید دید که خود شیخ انصاری از فقهایی هستند که هیچ روایت و حدیث و نشانه که در فقه دلیل نامیده میشود رو به همین سادگی قبول نمیکند و باید برای شیخ انصاری صد درصد مشخص بشه والا شیخ اصلا اون حدیث و روایت و دلیل رو قبول نمیکند.
برای مثال شما را ارجاع میدم به بحث موسیقی که شیخ در کتاب مکاسب بحث کرده است.
🔸شیخ در بحث موسیقی ادله ای را که در حرمت موسیقی از فقهای قبل و معاصر خودش در مورد حرام بودن موسیقی بیان شده را قبول نمیکنه و اصلا میگه این روایت و آیه و حدیث هیچ کدامش بیان کننده حرمت موسیقی نیست و لذا خودش یک دلیل جالب بیان میکنه که حرمت موسیقی فقط و فقط بحث مفسده بودنش در خود فرد و مکان موسیقی و عرف جامعه میدونه.

🔹البته یک نکته ای در این بین خدمتتان عرض کنم.
در بین فقها دو اصطلاح هستش به نام برائت و احتیاط.
که شیخ انصاری به این دلیل که اگر دلیلی برای حرمت و وجوب در موضوعی پیدا نکند حکم برائت جاری میکنه و قبول هم نمیکنه که با دلیل های ضعیف بخواد حرمت و وجوب رو حکم بده.
به همین دلیل به شیخ انصاری برائتی میگن. ولی افراد رو که در مسئله دلیل نداشته باشند و احتیاط کنند رو احتیاطی میگن.

ادامه👇

@religionandsociety