🔻خطر ظهور «سکولاریسم ستیزه‌جو» در ایران! 🔻.. ✍️ مهران صولتی

🔻خطر ظهور "سکولاریسم ستیزه‌جو" در ایران!🔻

✍️ مهران صولتی

▫️با جان باختن محمد تولایی؛ طلبه مضروب مشهدی، تعداد سوء‌قصدهایی که منجر به فوت روحانیون در مکان عمومی شده به انگشتان یک دست رسیده است. تعداد مجروحین البته بسیار بیشتر از این است. به نظر می‌رسد انبان کینه‌ها آنچنان لبریز شده است که کسی توجه نمی‌کند این طلبه‌های جوانی که به سختی در پی معیشت خود در میان شهروندان دیگر زیست می‌کنند چندان نسبتی با آن روحانیون مسئولی ندارند که هرگز بدون محافظ در جامعه ظاهر نمی‌شوند.

▫️روشن است که این رویداد را باید نشانه‌ای از عمیق‌تر شدن شکاف میان جامعه با خوانشی از دینداری حکومتی دانست که بیش از همه خود را در تحمیل یک سبک زندگی سختگیرانه از جنس گشت ارشاد به نمایش می‌گذارد. نگرشی که نه تنها در قبال تحولات اجتماعی، انعطافی از خود نشان نمی دهد بلکه تک صداهای مخالفی همچون نقویان، دانشمند، زائری و... را نیز از عرصه رسانه‌های فراگیری همچون صدا و سیما حذف می کند!

▫️در چنین بستری است که نوعی برخورد هیستریک علیه نمادهای دینداری در جامعه شکل گرفته و شمایلی از ظهور یک سکولاریسم ستیزه جو در افق فردای ایران پدیدار شده است. در قاموس چنین سکولاریسمی دین عامل تمامی ناکامی‌ها، عقب ماندگی‌ها و سرکوب‌ها قلمداد شده و لذا نمادهای دینی باید از عرصه جامعه حذف شود. شاید بتوان حجم توهین‌های اخیر به ساحت امام حسین(ع) در فضای مجازی را نیز جلوه‌ای دیگر از این ستیزه‌جویی تلقی کرد. اینکه با عرب تلقی کردن حسین و یاران‌اش کوشیده می شود تا این نهضت را به درگیری دو طایفه غیر ایرانی فروکاسته و آن را پاک بی ارتباط به جامعه ایران نشان دهند!

▫️روایت عبدالکریم سروش نیز نشان می‌دهد که روشنفکران دینی مهاجر هم با محدودیت ها و تنگ نظری‌های بسیاری از سوی اپوزیسیون جمهوری اسلامی در خارج از کشور روبرو هستند. در چنین فضایی روشن است که می توان بخشی از واکنش تند مردم نسبت به برخی نمادهای دینداری از جمله طلبه های جوان را به بازنمایی نقش منفی روحانیون از سوی کانال های ماهواره ای خارج از کشور نسبت داد.

▫️اما در هر حال اگر چشمی بینا و گوشی شنوا برای رصد تحولات اجتماعی ایران در میان مسئولان وجود داشت باید نسبت به شکل گیری این پدیده نوظهور در فضای ایران امروز حساس می بود. رویکردی که در پی ناکامی از انجام اصلاحات بنیادین در راستای بهبود وضعیت موجود، اکنون حاملان دین را هدف قرار داده و حتی به آنها فرصت توضیح نیز نمی دهد. کاهش تاب آوری جامعه ایران در برابر بحران های آوار شده، از آن دست نشانه های آشکاری است که نمی توان صرفا با تاکید بر حجم و شکوه عزاداری های موجود در این ایام، به آسانی از کنارش گذشت. ایران فردا باید همچون گذشته پرافتخار این سرزمین، مکانی امن برای گفت و گو و زیست مسالمت آمیز همه افکار و اقوام باشد!

🔰منبع: کانال نو اندیشی دینی کیان

@religionandsociety