خطرناک‌تر از قمار.. سلمان کدیور

🔻خطرناک تر از قمار🔻

✍🏻سلمان کدیور

🔹بالاخره بساط قماربازی صدا و سیما با فتوای آیت الله مکارم و بعد توصیه رهبری بهم ریخته شده و خبرها از حذف برخی از این برنامه ها مثل برنده باش حکایت می کنند. حرف من اما چیز دیگری است.

🔸من اصلا کاری ندارم که پشت پرده این برنامه های قماربازی چه نهادها و سازمان هایی بودند، کار ندارم که اسم نهادهای نظامی و ستاد اجرایی و ... در میان بود.

🔹اصلا هم برایم مهم نیست که نقش فرزند همین آقای علی عسکری (که بعد صحبت رهبری فورا نامه زد که برنامه ها جمع شود) در این ماجرا چیست که برخی از ایشان به عنوان ذی نفع این برنامه ها یاد می کنند، حتی کاری به خود علی عسکری ندارم که همه این قراردادها با امضا و تایید خودش بسته شده و قطعا عالم بوده اند که این برنامه ها قمار است.

🔸من کاری به شورای فقهی آن صدا و سیما ندارم که ظاهرا مترسک سر جالیز از آنان برای این مردم مفیدتر است.

🔹من کاری به مدیران شبکه ها که مجری این کازینو بازی ها بودند ، بخصوص شبکه سه ندارم که به عنوان جوان مومن انقلابی، توسط رسانه های حکومتی و رسمی برایش رپورتاژ پخش می شد.

🔸برای من اینها مهم نیست، بلکه مهم این است که چرا چندین ماه فشار گروه های اجتماعی، چهره های رسانه ای، دانشگاهی و ... برای تجدید نظر در این نوع برنامه سازی ها جواب نداد و همین که رهبری ورود کردند، ماجرا در چند ساعت جمع شد؟
مگر غیر این بود که این همه آدم این برنامه ها را مصداق قمار می دانستند؟

🔹مگر می شود این برنامه ها قبل نظر شخصیت های اول نظام قمار نبوده و بعد شده باشد ؟

🔸مثل ماجرای تخریب و یکسان سازی قبور شهدا که جریان های حزب الهی و تشکل های دانشجویی سال ها هرچه حنجره پاره کردند که این طرح مصداق بارز شهادت زدایی از ساحت جمهوری اسلامی است، حتی خانواده شهدا را کشاند روبروی لودر و بولدوزر که قبور عزیزان ما را صاف نکنید، اما طی این همه سال جنجال و فشار، این روند ادامه داشت تا اینکه رهبری به قصه ورود کردند و نهی کردند و ناگهان در کمتر از اندکی با صدور بیانیه های لبیک توسط همان مدیران مجری، کار متوقف شد.

🔹پرسش من این است که اساسا جایگاه نظرات افکار عمومی برای جمهوری اسلامی چقدر است؟
چرا بجز انتخابات این مردم کنشگر موثر اجتماعی سیاسی نیستند؟ مگر می شود فعالیت چندین و چندساله جریان های اجتماعی را بر یک انحراف سیاسی حکومتی، به پشم حساب کرد؟

🔸پاسخ این سوال البته در چینش شورای نظارت بر صدا و سیما نهفته است. شورایی متشکل از نماینده های قوا و نمایندگان نهادهای امنیتی، بدون حضور نماینده ای از مردم، که هیچکدام تابه حال اجازه نداده و نخواهند داد برنامه هایی ساخته شود که موقعیت آنها را زیر سوال ببرد. و رسانه ملی برای آنها جنبه مدیریت روابط عمومی هایشان را دارد.

🔹و وقتی درد و رنج این کشور و این مملکت، از وضعیت دادگاه ها و زندان ها و ریخت و پاش های مسئولین و بدبختی های کارگران و معلمان و ... کمتر چیزی شنیده می شود اما مستندهای امنیتی سفارشی، مثل سریال های جنایی پایه ثابت مدیریت افکار عمومی رسانه ملی است، دیگر چه حرفی برای گفتن می ماند.

🔸اصولا در چنین فضایی سخن گفتن از اینکه رسانه ملی باید دانشگاه عمومی باشد، یا صدا و سیما باید اصل آزادی بیان، جریان آزاد اطلاعات و آگاه بخشی عمومی را به رسمیت بشناسد، جوکی بیش نیست.

🔹این منش و روش در جمهوری اسلامی از هزار قمار باز و هزار دهنه کازینو خطرناک تر است. قمار فقط قمار باز و قمارخانه را تباه می کند، اما به هیچ انگاشتن مردم، یک ملت و یک تاریخ را زایل می سازد.

#سلمان_کدیور

🔰منبع: دین فرهنگ جامعه - محسن حسام مظاهری


https://t.me/religionandsociety