🔶خلاصه‌ای از نظریه‌ی کارناوالی شدن عزاداری عاشورا.. ✍️حسن محدثی

🔶خلاصه‌ای از نظریه‌ی کارناوالی شدن عزاداری عاشورا

✍️حسن محدثی

🔻نظریه‌ی کارناوالی شدن عزاداری عاشورا، نظریه‌ای جامعه‌شناختی در باب تحول عزاداری در ایران پس از انقلاب است.

🔻این نظریه می‌گوید سنخ جدیدی از عزاداری عاشورا از آغاز دهه‌ی 1380 در کنار سنخ‌های دیگر شکل گرفته و به‌تدریج افزایش و گسترش خواهد یافت. این سنخ جدید عزاداری روایتی مقلوب از عاشورا ارایه می‌کند و عزاداری را به‌منزله‌ی فرصتی برای مقابله با فرهنگ رسمی در جمهوری اسلامی مورد استفاده قرار می‌دهد و این نوع عزاداری نوعی مقاومت منفی در مقابل فرهنگ دینی رسمی است.

🔻این نظریه محصول مطالعه‌ای تجربی در باب چند هیأت عزاداری در شهر تهران بود که در سال 1383 برای دفتر طرح‌های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام گردید.

🔻از آن‌جایی که برخی واکنش‌ها نشان می‌دهد که کسانی هنوز اصل نظریه را درنیافته‌اند و حتا در فهم معنای کارناوال هم دچار مشکل‌‌اند و برخی کارناوال را با نمایش یکی می‌گیرند، خلاصه‌ای از این نظریه را که قبلاً در مجله‌ی نسیم بیداری منتشر شده تقدیم می‌کنم.

🔻متأسّف‌ام که حتا برخی هم‌کاران من بی‌مطالعه و تحقیق در باب همه چیز سخن می‌گویند. نمونه‌ی آن سخنان شگفت‌انگیز دوست ارج‌منداَم دکتر نعمت‌الله فاضلی (نوشته‌ی "عاشورا امید است؛ نه تراژدی نه قدرت") است که متأسفانه حاوی مطالبی سست و شعاری است. بارها گفته‌ام که بسیاری از هم‌کاران من بدون مطالعه و کار تخصٌصی و کلّی‌گویانه در باب هر چیزی سخن می‌گویند. این، مایه‌ی تأسف و سرافکنده‌گی جامعه‌شناسی در ایران است.

🔻خلاصه‌ی نظریه‌ی کارناوالی شدن در زیر تقدیم مخاطبان ارج‌مند شده است. 👇

🔻در ادامه در باب شکل مطلوب عزاداری حسینی خواهم نوشت و مصادیقی را نیز تقدیم خواهم کرد. این‌طوری آن‌هایی که تاکنون بحث را درنیافته‌اند شاید دریابند! البته آن‌هایی را که خویشتن به خواب زده‌اند، نمی‌توان بیدار کرد.

حسن محدثی گیلوایی / 28 شهریور 1397
@NewHasanMohaddesi
@religionandsociety