🔶تأثیر فردگرایی بر گفتمان عدم حجاب اجباری.. ✍️ «اباذر افشار»

🔶تأثیر فردگرایی بر گفتمان عدم حجاب اجباری

✍️«اباذر افشار»

🔹 به نظر می‌رسد سال‌هاست در مسأله عفاف و حجاب بدون تشخیص درد، دست به درمان زده‌ایم. از یک سو بر اساس مبانی فقهی ـ به‌ویژه نصوص و ظهور آیات قرآنی از جمله آیات ۳۰ و ۳۱ سوره نور و آیات ۳۱، ۳۲ و ۵۹ سوره احزاب ـ وجوب حجاب، قطعی و مسلم است. وجوب در فقه یکی از احکام پنجگانه حکم تکلیفی است و یکی از ویژگی‌های مهم حکم تکلیفی غیرقابل اسقاط بودن آن است؛ به تعبیر دیگر اراده انسان‌ها و مکلفان در آن دخالتی ندارد؛ بلکه شارع مقدس با استفاده از اوامر و نواهی مستقیم آن را واجب و آثار حقوقی خاصی را بر آن مترتب کرده است.

🔹 فقیه تیزبین مرحوم سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی در کتاب ارزشمند عروة الوثقی حقوق انسان‌ها را بر دو قسم حقوق شخصی و حقوق عمومی تقسیم می‌نمایند و درباره امکان ساقط‌کردن این حقوق می‌فرمایند حقوقی که به مصلحت شخص و فرد است غالباً قابل اسقاط است؛ اما حقوقی که به مصلحت دیگران و جامعه است غیرقابل اسقاط است. لذا با عنایت به آثار اجتماعی رعایت عفاف و حجاب می‌توان نتیجه گرفت که عفاف و حجاب حق شخصی نیست تا دستاویزی بشود بر عدم مراعات آن در جامعه؛ بلکه حقی است به مصلحت جامعه و دیگران؛ از این رو حق حجاب، غیرقابل اسقاط است و مسلمانان ملزم به اجرای آن در جامعه می‌باشند.

🔹 از سوی دیگر بر اساس جرم‌انگاری صورت گرفته در ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی، ادله وجوب امر به معروف و نهی از منکر، ادله وجوب دفع منکر، دولت و به‌ویژه پلیس و آمران به معروف و ناهیان از منکر، حق مداخله در این امر را دارند. اما امروز ‌نگرش یا گفتمانی در جامعه حاکم شده است که پلیس حق مداخله در الزام به قانون حجاب ندارد. یکی از دلایل مهم این نگرش، ایجاد و تشدید پدیده‌ای بنام فردگرایی در جامعه ایران است که انعکاس‌دهنده این جمله است که بگذارید هرکس کار خود را آزادانه انجام دهد.
http://yon.ir/pV3KR

متن کامل را در INSTANT VIEW بخوانید

لینک مطلب در سایت مباحثات

http://mobahesat.ir/16741

#یادداشتها
#اباذر_افشار

@mobahesatmagz
@religionandsociety