هنجاری شدن قرآن.. محمدرضا پویافر

🔹هنجاری شدن قرآن

محمدرضا پویافر

ماه رمضان که میشود بسیاری از ادارات سوژه جدیدی برای ارزیابی کارکنان پیدا میکنند. این ارزیابی در جهت ارزیابی عقیدتی و اخلاقی پرسنل و برای تضمین کارآمدی و حس رفتار آنان  در محیط کار است. این که بجا آوردن و حضور در آیین های جمعی -یا جمعی شده- دینی چه ارتباط مستقیمی با تضمین کارآمدی و حسن رفتار دارد ، سوالی است که البته همچنان بی جواب مانده است.

 برگزاری مراسم جمع خوانی قرآن و فراهم کردن زمینه برای  حضور اختیاری مایل به اجباری کارکنان در آن، در بسیاری از ادارات و سازمانها با کارکردی چندگانه در دستور کار قرار میگیرد.

نخست اینکه آن سازمان و اداره به خوبی می‌تواند نشان دهد که دغدغه دین را دارد.

کارکرد دوم هم این است که کارکنان می‌توانند با استفاده از حضور در چنین آیینی نشان دهند که تا چه حد به امور دینی اهتمام دارند. آنها حتی اگر روزه نگیرند، می‌توانند با حضور در چنین مراسمی نشان دهند که مهمانان خوبی برای سفره ضیافت الهی هستند.

علاوه براین ، برگزاری مراسم باشکوه و منظم  در چنین مواردی نشان دهنده مدیران سازمان در پرداختن به آیین های دینی است که میتواند در مشروعیت بخشی و استمرار دوره مدیریت آن مدیران موثر واقع شود.

در نهایت اینکه میزان حضور هریک از کارکنان در این مراسم، چه به طور رسمی و چه غیر رسمی در به دست آوردن شرایط فرد در ارتقای سازمانی بسیار مهم است.

این موضوع با تفاوتهایی در مورد حضور کارکنان در نمازهای جماعت در برخی ادارات هم قابل مشاهده است. خاطرم هست که همین چند سال پیش پرونده جذب یکی از بهترین دوستان من در هیات اجرایی جذب هیات علمی یک دانشگاه به دلیل این که  او اهل شرکت تشریفاتی در نماز جماعت دانشگاه نبود و گاه نمازش را به دلیل صرف وقت برای پاسخگویی به دانشجویان، فرادا میخواند، دچار چه چالشها و تاخیری شد.

در نهایت تمامی این فرایندها در جهت کمی کردن و قابل سنجش کردن یک مفهوم عمیق همچون ایمان و باورمندی و تقید به دین، بیشتر از آنکه تولید نظام اداری با کارکنانی اخلاقی و عامل به دین کند، تولید نظامی با کارمندان باهوش برای به کار بردن انواع تکنیک‌های تظاهر به دین میکند، که بیشتر از نشانه‌های تعهد اخلاق دینی، نشانه‌هایی از فساد اداری آنها دیده و شنیده میشود.

@mr_pouyafar