📖🌠⛱. حدیث از مطرب و می‌گو و راز دهر کمتر جو. که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

#امشب_با_حافظ📖🌠⛱
حدیث از مطرب و می گـو و راز دهـر کمتر جـو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

🔹زیان‏های پرداختن به رازها

🌿یکی این‌که خودتان را از شناخت چیزهای شناختنی محروم می‌کنید. همه‏‌ی دانایی‌ها و توانایی‌ها را که می‌توانست مصروف چیزهای شناختنی بکند را ضایع شناختن چیزهای ناشناختنی می‌کند و از بین می‌رود. سعدی می‌گوید:
منجمی داد و فریادکنان از خانه بیرون آمد که همسرم را دیدم با کس دیگری هم بستر شده. صاحب‌دلی گفت تو که نمی‌دانی در خانه‌ات چه خبر است، چرا می‌خواهی بدانی در آسمان‌ها چه خبر است.
اکثر ما همین جوریم. اکثر ما چیزی را که باید بدانیم و می‏توانیم بدانیم، نمی‌دانیم و رفتیم سراغ چیزی که نمی‌توانیم بدانیم. عمرمان را ضایع آن می‌کنیم و می‌رویم سراغ آن چیزی که اگر تا آخر عمر هم با آن کلنجار برویم، مثل آن بزی است که می‌خواهد با شاخش کوه را از جا بردارد. خب شاخ خودش را می‌شکند. کوه که با شاخ زدن از جایش تکان نمی‌خورد و ما همه‌مان شاخ شکسته‌ایم به این معنا.

🍁خسارت دوم این است که هر که سراغ راز برود درد و رنج زندگی‌اش افزایش پیدا می‌کند. این که کسانی مثل حافظ و خیام به ما توصیه می‌کنند به سراغ این چیزها نرویم به این خاطر است که می‌دانند درد و رنج زندگی ما افزایش پیدا می‌کند.

" که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را."

فقط درد و رنجتان را افزایش می‌دهید و در فرهنگ ما هیچ کس به اندازه‌ی، در درجه‏‌ی اول ابوالعلای معری و در درجه دوم خیام این نکته را به ما تأکید نکردند که سراغ این چیزها نروید و بروید سراغ چیزهایی که می‌توان دانست..

@roshanfekridini13.