پیش من پیدا چو مار و ماهی است

#ماهی_درمثنوی_معنوی

◾️ ۹_ماهی نماد انسانی که به سوی حقیقت رهسپار است و بی­تردید جایگاه چنین انسانی، بهشت خواهد بود.

که بهشتی کیست و بیگانه کی است
پیش من پیدا چو مار و ماهی است

◾️۱۰_انسان بهشتی به ماهی تشبیه شده و غیر بهشتی به مار؛ چرا که مار در اشعار مولوی نماد انسان­های خاکی و دنیوی است که جایگاهشان بر خاک است نه دریا.

دایم اندر آب کار ماهی است
مار را با او کجا همراهی است

◾️۱۱_انسان بهشتی برای ورود به بهشت با آب کوثر تطهیر می­شود همچنان ‌که خداوند در قرآن می­فرماید: «و سقاهم ربهم شراباً طهوراً» . این شراب پاک می­تواند نوشابه­ نهر کوثر باشد که خدا آن را به دست رسولش و امیرالمؤمنین به اهل بهشت ارزانی داشته است تا آنان را از هر عیب و پلیدی پاک کند.

◾️۱۲_ماهی نماد هدایت
ماهی بریان ز آسیب خضر
زنده شد در بحر گشت او مستقر
🔺مولوی در داستان حضرت موسی و یوشع در جست و جوی خضر که در قرآن در سورة کهف آمده است، ماهی را نماد هدایت معرفی می­کند.

گفت پیغمبر که معراج مرا
نیست بر معراج یونس اجتبا
🔺در اینجا ماهی وسیله­ هدایت است، همان طور که به تعبیری برای حضرت یونس نیز این ‌گونه بوده است:

◾️۱۳_ماهی خاکی، فاقد روح حقیقی

🔺ماهی خاکی، درویش نان است که تنها صورت ماهی را دارد، اما فاقد روح و حقیقت آن است و از دریا فرار می­کند. ماهی خاکی، نماد انسان­های دنیوی است.

ماهی خاکی بود درویش نان
شکل ماهی لیک از دریا رمان


◾️۱۴_ماهی در عرفان تمثیلی مولوی

نفس اول راند بر نفس دوم
ماهی از سر گنده باشد نی ز دم
🔺مولوی در این بیت که تحت عنوان نومید‌شدن انبیا از قبول و پذیرایی منکران آمده است، خلق عالم و از آن جمله افراد بشر را محکوم قضای الهی و تابع سرنوشت لوح تقدیر قدیم ازلی دانسته است. وی بر آن است که هر آنچه در عالم خلق و این جهان سفلی وجود می­گیرد تحت تأثیر عالمی مافوق این جهان که آن را عالم امر می­گویند، است، بنا بر این انبیا از قبول دعوت و پذیرایی منکران نومید شده بودند، پیش خود می­گفتند که ما بیهوده آهن سرد می‌کوبیم؛ چرا که آب از سرچشمه گندیده و گل آلوده میشود و گندیده گی از سر شروع میشود .
ادامه دارد...
@roshanfekridini13