◾️چرا مولانا [قسمت دوم]

#مولانا_شناسی

◾️چرا مولانا [ قسمت دوم ]

« آیا فواید مطالعه آثار مولانا به قدری هست که ما را بر آن دارد ، وقت و هزینه خود را صرف آن کنیم ؟ »

🔺 رجوع ما به مولانا مشروط به شرایطی است که به این شرایط خواهیم پرداخت ؛

1⃣ اولین نکته ای که وجود دارد این است که به مولانا به چشم یک معلم بنگریم نه به چشم یک مرشد یا مراد یا شیخ یا پیر، که هر چه گفت را با چشمانی بسته بپذیریم و عقل و مجموعه ی قوای ادراکی خود را تعطیل کنیم و بگوییم که هر چه او گفته درست گفته، و هر چه آن خسرو کند، شیرین کند. باید سعی کرد که از مولانا یاد بگیریم، نه اینکه دست بسته تابع او باشیم.

2⃣دومین نکته که می تواند ذیل نکته ی اول هم مطرح شود این است که نه مواجهه ی ستیزه جویانه با مولانا داشته باشیم، و نه او را سفت و سخت بچسبیم. در واقع نگاهمان به مولانا نقّادانه باشد و بپذیریم که مولانا نیز همچون هر عالم و عارف و فیلسوف و الهیدان و متفکر و فرزانه ی دیگری، ممکن است خطا کند.

« لذا ما باید در #تصحیح_گری_فرهنگی خود، مولانا را معاف نکنیم و او را نیز مورد نقد قرار دهیم. »

3⃣نکته ی سوم این است که مولانا سخنانی دارد که جزو #ماندنی_های_مولاناست ؛

🔹منظور از ماندنی های مولانا، آن چیزهایی است که امروزه برای ما پذیرفتنی است. و پذیرفتنی بودن یک چیز، غیر از حق و باطل بودن آن چیز است. پذیرفتنی بودن، به گمان بنده این است که حداقل از سه بوته ی آزمایش موفق بیرون آمده باشد.

🔹این سه ترازو برای محک زدنِ پذیرفتنی بودنِ یک سخن عبارتند از:

🔺 ۱_ عقلانیت امروز
🔺 ۲_ اخلاق جهانی
🔺 ۴_حقوق بشر

🔹امروزه اگر سخنی بخواهد پذیرفتنی باشد سه شرط بالا لازم (و البته نه کافی) است. برقرار بودن این سه شرط حد نصاب (شرط لازم) پذیرفته شدن یک سخن هستند.

در آثار مولانا، سخنان بسیاری هستند که این سه شرط را برآورده می کنند. اینکه حجم سخنان پذیرفتنی مولانا، چه نسبتی از کل آثار اوست، محل بحث نیست.

4⃣ نکته ی چهارم این است که می توان نظام اندیشگی یک متفکر را نپذیرفت، اما از تکه پاره های اندیشه ی او، کمال استفاده را کرد. امروزه شاید بسیار اندک باشند کسانی که کل نظام اندیشگی مولانا را بپذیرند. اما وقتی یک کل پذیرفته نمی شود، بدین معنا نیست که تمام اجزای آن نیز رد می شوند.

⏮ادامه دارد...

🌠کانال فلاسفه و ؛
شرح سعدی_حافظ_مولانا و شمس🔻🔻🔻
@roshanfekridini13 به ما بپیوندید