ساختن مملکت از توقف تخریب آغاز می‌شود

ساختن مملکت از توقف تخریب آغاز می شود.
اگر می‌خواهید کشورتان ساخته شود و آباد گردد، اول خودتان دست از تخریب آن بردارید. امروز روز طبیعت یا «سیزده به در» است و بسیاری در جمع‌های خود کنار شادی و تفریح، بحث خواهند کرد که مملکت را فلانی خراب کرد و فلان دیگر به فکر مردم و ساختن مملکت نیست. این حرف‌ها به جای خود، اما یکی از کارهای مهم برای ساختن مملکت، دست برداشتن از تخریب آن است. جنگل را اگر تخریب نکنیم، ظرف یکی دو دهه، خرابی‌های گذشته را نیز تا اندازه زیادی خودش بازسازی می‌کند؛ و بسیاری از محیط‌های طبیعی دیگر را اگر بیشتر تخریب نکنیم، احیا می‌شوند.
ما – حکومت و مردم دست در دست یکدیگر - در چند دهه گذشته در تخریب طبیعت ایران سعی فراوان کرده‌ایم و البته بهره‌های فراوان نیز برده‌ایم و البته طبیعت را به فلاکت کشیده‌ایم و از این جهت این حکایت سعدی برای ما سخت مناسب است: یکی از ملوک بی‌انصاف پارسایی را پرسید از عبادت‌ها کدام فاضل‌تر است گفت تو را خواب نیم روز تا در آن یک نفس خلق را نیازاری. (ظالمی را خفته دیدم نیم روز —- گفتم این فتنه است خوابش برده به)
من نمی‌گویم خواب‌مان ببرد و پای در طبیعت نگذاریم بهتر است، اما یک روز کلنگ تخریب از دست بگذاریم تا در این یک نفس، طبیعت را نیازاریم.
(اگر خواندن این متن را مفید یافتید، برای دیگران نیز ارسال کنید.)
https://telegram.me/fazeli_mohammad