عصر بازیافت.. آیا واقعاً صنعتِ بازیافت زباله، آن‌قدری که در تبلیغات می‌گویند، سودمند است؟

عصر بازیافت

آیا واقعاً صنعتِ بازیافت زباله، آن‌قدری که در تبلیغات می‌گویند، سودمند است؟
@sahatzist
این مطلب برشی از مقاله "عصربازیافت" است که در تارنمای نیویورک تایمز نشر یافته و تارنمای ترجمان آن را به فارسی برگردانده است. متن کامل مقاله را می توانید در انتهای پیام مطالعه کنید.

🔵آیا بازیافت واقعاً تغییر چندانی در محیط زیست ایجاد می‌کند؟ این را در نظر بگیرید: برای جبران صدمۀ گلخانه‌ای «یک» پرواز دوطرفۀ «یک» مسافر بین نیویورک و لندن، باید حدود ۴۰هزار بطری پلاستیکی را بازیافت کرد. البته اگر روی صندلی‌های درجه یک، یا بیزنس‌کلاس سفر کرده باشید و فضای بیشتری را به خودتان اختصاص داده باشید، این مقدار به ۱۰۰هزار بطری می‌رسد.
@sahatzist
🔵با وجود دهه‌ها ترغیب و الزام، هنوز هزینۀ بازیافت زباله‌های خانگی از انتقال آنها به محل دفن زباله برای شهرداری‌ها بیشتر است. قیمت مواد بازیافتی، به دلیل نزول قیمت نفت و افول تقاضا برای مواد بازیافتی، کاهش یافته است.

🔵بیشتر مردم تصور می‌کنند که بازیافت بطری‌های پلاستیکی خیلی برای کرۀ زمین مفید است. این تصور توسط «آژانس حمایت از محیط زیست» ایجاد و تشویق شده است و به عموم این اطمینان را می‌دهد که بازیافت پلاستیک باعث تصاعد گازهای کربن‌دار کمتری به اتمسفر می‌شود.
@sahatzist
🔴اما آیا بازیافت واقعاً تغییر چندانی در محیط زیست ایجاد می‌کند؟

🔵آمار و ارقام نیز می‌توانند گمراه کننده باشند. نیویورک و سایر شهرها به مردم آموزش می‌دهند که بطری‌ها را قبل از قراردادن در سطل بازیافت، شستشو دهند. ولی آژانس حمایت از محیط زیست، در محاسبات چرخۀ زندگی خود، آبی که برای شستشو مصرف می‌شود را در نظر نمی‌گیرد. به گفتۀ کریس گوودال نویسندۀ کتاب چگونه زندگی کم-کربنی داشته باشیم۳، نادیده گرفتن این امر می‌تواند تغییر بسزایی در نتیجۀ ارزیابی ما ازاین پیشنهاد ایجاد کند. همانطور که گوودال محاسبه می‌کند، اگر پلاستیک را با آبی که قبلاً با گرمایِ برقی که از زغال‌سنگ تولید شده است شستشو دهید، تأثیر خالص بازیافت شما می‌تواند حتی کربن بیشتری را به اتمسفر روانه کند.

🔵برای خیلی از مسئولین، بازیافت بیشتر موضوعی اخلاقی است تا تحلیلِ هزینه و فایده.
@sahatzist
🔵یکی از اهداف اصلی جریان بازیافت، جلوگیری از بحران احتمالی بود؛ اینکه مکان‌های دفن زباله در کشور اشباع شده بودند. اما ترس ایجاد شده توسط رسانه‌ها هیچ‌گاه در کشوری که این همه فضای خالی دارد به وقوع نپیوست. بر اساس گزارشی که در سال ۱۹۹۶ منتشر شد، همۀ نخاله‌های تولیدشده توسط آمریکایی‌ها تا هزار سال آینده، در یک‌دهم از یک‌درصد از چراگاه‌های فعلی جا خواهدشد. همچنین، این مکان کوچک از زمین برای همیشه از دست نخواهد رفت، زیرا محل‌های دفن زباله معمولاً با چمن پوشیده شده و به پارک تبدیل می‌شوند؛ نظیر فرشکیلز پارک۴ که در استاتن آیلند۵ ایجاد شد. علاوه‌براین، مسابقات تنیس ایالات متحده در محل قدیمی دفن زباله برگزار می‌شود؛ محلی فاقد رویه‌کشی و سایر تمهیدات زیست‌محیطی که امروزه لازم الاجرا است.
@sahatzist
🔵عملیات بازیافت هزینه‌های خاص خودش را دارد؛ نظیر کامیون‌های بیشتری که در جاده‌ها تردد می‌کنند و آلودگی ناشی از عملیات بازیافت. اماکن کمپوست اطرافِ کشور باعث شکایت‌هایی از بوی تهوع‌آور، هجوم موش‌ها و مدفوع مرغان دریایی شده‌اند. بعد از آنکه شهر نیویورک شروع به ارسال بازمانده‌های غذا به مرکز کمپوست در شهر دلاور کرد، همسایه‌هایِ ناراضیِ کارخانۀ کمپوست، با کمپین مخالفت خود، سال گذشته کارخانه را تعطیل کردند.
@sahatzist
🔵بخش اعظم مزایای زیست‌محیطیِ بازیافت، در کاهش نیاز به تولید محصولات جدید خلاصه می‌شود، کاهش استخراج معدن، حفاری و قطع درختان. البته این به مذاق کارکنان این صنایع، و جوامعی که ضررهای زیست‌محیطی را در مقابل سودهای چنین مشاغلی پذیرفته‌اند، چندان خوش نمی‌آید.
@sahatzist
🔵بازیافت، ناخودآگاه به مذاق بسیاری از رای‌دهندگان خوش می‌آید؛ چرا که بازیافت حس خوبی به انسان می‌دهد؛ مخصوصاً به اقشار مرفهی که وجدانشان از صدمه‌ای که به محیط زیست می‌زنند در عذاب است [و گویی بازیافت برایشان نوعی تسکین است]. یک مراسم مذهبی نظیر آنچه کاتولیک‌ها برای رهایی از گناهان خود به جا می‌آوردند، از بازیافت اخلاقی‌تر به