🔴نظام اخلاقی بدون نظام کنترل و مجازات خارجی نمی‌تواند به تنهایی عهده دار مسئله محیط زیست شود!

🔴نظام اخلاقی بدون نظام کنترل و مجازات خارجی نمی تواند به تنهایی عهده دار مسئله محیط زیست شود!

چکیده ای از سخنرانی استاد عبدالحسین وهاب زاده ایده پرداز مدارس طبیعت در نشست تخصصی 'ریشه های امر اخلاقی و طبیعت' در کنگره بین المللی اخلاق در علوم و فناوری :
@sahatzis
✅اخلاق از منظر زیست شناسی به مثابه ساز و کار حیاتی است که از زمانی معین در فرایند تعامل موجودات زنده ظاهر شده است. البته با تغییر شرایط بیرونی آموزه های اخلاقی هم باید تغییر کند، اگر اینها را در نظر نگیریم نمی توانیم از اخلاق به خوبی استفاده کنیم.

✅ بحث دیگر اینکه اخلاق درونی شده نیازمند نظام های کنترلی بیرونی است ، یعنی در بیرون پلیس و قانون داریم که سامان جامعه را پیش می برند که به مرور این شیوه نظم در انسان ها درونی می شود و وقتی این اتفاق افتاد با یک نگاه اخلاقی آنها را بدون حضور پلیس رعایت می کند.
اما این زمانی است که دست کم ابتدای امر نظام بیرونی وجود داشته باشد و اگر به هر دلیلی نظام بیرونی ضعیف شود، اخلاق به تنهایی نمی تواند این راه را ادامه دهد.
اخلاق دیر می آید و زود می رود؛ اگر نظام کنترلی بیرونی وجود نداشته باشد پایدار نخواهد بود، به همین دلیل است که در جهان امروز زیاد موعظه اخلاق ما را به جایی نمی رساند .
@sahatzis
✅اخلاق نمی تواند این همه بار سامان دادن جامعه را به تنهایی به دوش بکشد، بهتر است ما ار نظام های مهندسی اجتماعی و ابزارها و مسایل علمی استفاده کنیم.
علاوه بر تدابیر علمی ، ایجاد و پرورش عشق و انگیزه نسبت به همنوع و طبیعت می تواند راهگشا باشد و این عشق در بزرگسالی شکل نمی گیرد، به دلیل علمی، عشق در کودکی شکل می گیرد و اگر این موجود در محیط بیرون با دیگر کودکان و محیط طبیعی باشد، می تواند هم نسبت به طبیعت و هم همنوع خود علاقه پیدا کند.
این علاقه در بزرگسالی می تواند از آن فرد یک انسان متعهد و علاقه مند بسازد و حالا اگر آگاهی نیز به آن اضافه شود می تواند یک شهروند شایسته زمین باشد.

✅کودکان ما یا زندانی آپارتمان ها هستند و یا وقت خود را در کلاس های محتلف می گذرانند ، تماس آنها با دیگر کودکان در حد یک رقیب و همکلاسی است ، چنین موجودی که کودک دیگری را رقیب خود ببیند و با حیوان و گیاه تعاملی نداشته باشد در آینده نه می تواند با همنوعان خود رابطه همواری داشته باشد و نه می تواند عشق و علاقه ای به طبیعت داشته باشد تا از آنها محافظت کند.

✅در واقع با زندانی کردن فرزندان خود در کلاس های مختلف و محیط های محصور یک معامله دو سر باخت کرده ایم، از یک سو طبیعت را می بازیم و از سوی دیگر نسل معیوبی بار می آوریم.
وهاب زاده تصریح کرد: بنابراین اگر فرزندان خود را در کودکی در نیابیم در بزرگسالی هر چقدر هم بر طبل اخلاق بکوبیم نتیجه ای نخواهد داشت.
@sahatzis
✅پیشنهاد من این است که بچه ها باید از این کلاس های ناخواسته آزاد شوند، در محیط های طبیعی با کودکان دیگر بازی کنند و در این بازی های خودانگیخته است که عشق به همنوع ، سرزمین و طبیعت شکل می گیرد و وقتی این اتفاق افتاد می توانیم در سنین بالاتر به آنها اموزش دهیم تا نسبت به حفظ محیط زیست خود متعهد شوند.
آموزش و آگاهی بعد از ایجاد عشق و علاقه موثر است اگر قبل از آن باشد هیچ نتیجه ای نخواهد داشت.
@sahatzis
ساحت زیست
منبع:ایرنا

http://uupload.ir/files/jg2i_57412643.jpg