محیط زیست نیازمند نظریه پردازی است. نشرو بازنشر مطالب در این کانال به معنای تایید آن ها نیست. صفحه ما در اینستاگرام https://instagram.com/sahat_zist?utm_source=ig_profile_share&igshid=oiuzhhz712pw تماس و پیشنهادات: @sahatzistadmin @AnooshehZahra
انتخابات، آموزش عمومی و بحران آب.. 🖋.. منبع: تارنمای انسان شناسی و فرهنگ
انتخابات، آموزش عمومی و بحران آب
🖋#جباررحمانی
منبع :تارنمای انسان شناسی و فرهنگ
قسمت سوم : مطالبه گری
@sahatzist
◀️بحران آب به مثابه یک امر جمعی
نکتۀ کلیدی برای فهم وضعیت آسیبشناختی مواجهۀ جامعۀ ایرانی با بحران آب، عدم درک آن به مثابۀ یک امر جمعی است. جمعیبودن به این معنا که ریشۀ این بحران در عملکرد جمعی و کل جامعه است و مسئولیت حل آن نیز بر عهدۀ همگان است. وضعیت موجود ایران در بحران آب همانند جمعی است که در قایقی در میان دریا هستند و هر حرکت بد فردی (تخریب قایق) جان همه را خواهد گرفت، چون این حرکت که از یک فرد یا چند نفر سر بزند، نتیجهاش برای همه است. لذا، باید همه مسئولیت حفظ سلامت قایق را به سهم خود داشتهباشند. این نوع درک از بحرانها تنها راه مناسب رفع خطر و حل مسئله است. بحران یک امر جمعی است و عزم جمعی را برای حل خودش میطلبد. دعوا و مناقشه بر سر پیداکردن مقصر، عاملی برای تداوم غفلت و انفعال موجود است.
@sahatzist
◀️در جامعۀ ما مهمترین فرصتی که در آن همۀ سطوح قدرت با هم مرتبط شده و به هم پیوند میخورد، فرصت انتخابات است؛ یعنی، جمعبودگی جامعه در این فضای تعلیق مجدداً بازتولید میشود، همه میفهمند که مسافر یک کشتی هستند نهاینکه هرکس مجزا و جزیرهای از دیگران باشد.
از این جهت فضای انتخابات را میتوان نوعی فضای تعلیق دانست که درآن همۀ فاصلهگذاریهای قدرت و ایجاد تمایز میان سیاسیون و عامه کنار گذاشته میشود؛ قدرت در دست منبع اصلی خودش یعنی مردم قرار میگیرد و به صور نمادین چرخۀ قدرت مجدداً از مردم به سمت نمایندگان پارلمانی حرکت میکند.
به دلیل تعلیق نظم روزمرۀ قدرت، همۀ جامعه در یک وحدت و همگونی نمادین با هم قرار میگیرند. به عبارت دیگر، حرف مردم در مقابل صاحبان قدرت خریدار و ارزش دارد. طالبان نمایندگی برای کسب رأی مجبورند خواستههای مردم و نیازهای آنها را بپذیرند و اراده و شعار سیاسیشان را در آن راستا مطرح کنند.
@sahatzist
به همین دلیل این فرصت جمعبودگی/ شدگی را باید فرصتی برای اصلاح نگرش مردم نسبت به بحرانهای حیاتی جمعی مانند تخریب طبیعت، خشکی و کمآبی دانست. آنچه مهم است آگاهی کنشگران انتخابات (نهادهای حکومتی، کاندیداها و عموم مردم) از یک مسئله و سهم خودشان در ایجاد آن و مهمتر از همه درک درست از راه حلهای آن و نحوۀ پیگیری آن است. شرایط انتخابات و فرصتی که برای شکلگیری درکی جمعی از مسائل جمعی است، به ما این امکان را میدهد همۀ سطوح جامعه را از عموم مردم تا کاندیداها (به تبع آن، بعدها مجلس و قانونگذاری و دولت و...) در این درک جمعی از مسئلۀ آب سهیم کنیم.
@sahatzist
◀️به عبارت دیگر، انتخابات فرصتی است برای تصحیح نگرش و عملکرد غلط مردم و مسئولان در مورد بحران آب. آنچه در انتخابات به مثابۀ فرصت آموزش و ارتقای فرهنگ سیاسی میتوان انجام داد به ترتیب شامل موارد زیر است:
🔸ایجاد درک درست از مسئلۀ آب به عنوان یک امر جمعی و کلان برای همۀ اعضای جامعه؛
🔸ایجاد درک دست از سهم مردم و سهم دولت در این بحران و برای حل آن؛
🔸ایجاد آگاهی درست از راه حلهای مواجهۀ درست با بحران آب و سهم هر بخش در آن؛
🔸ایجاد آگاهی درست از راههای پیگیری مؤثر راه حلها.
@sahatzist
◀️موارد چهارگانۀ بالا صرفاً در سطح آگاهی رخ میدهد، اما برای حل یک بحران صرفاً آگاهی از آن کافی نیست؛ باید آن را به یک امر حیثیتی و بسیار حیاتی تبدیل کرد. به عبارت دیگر، مسئلهای با این مؤلفههای چهارگانه باید به کانون فرهنگ سیاسی و فرهنگ عمومی کشور تبدیل شود. موقعیت کانونی بیانگر یک حس تعلق جمعی و بار عاطفی شدید آن مسئله برای مردم است. در نتیجۀ پیوند بار معرفتی و عاطفی و ارزشی حول یک مسئلۀ کانونی برای جامعه، آن مسئله در فرهنگ سیاسی و عمومی نهتنها نظارت و حمایت عرف، بلکه نظارت و حمایت قدرت را در همۀ سطوح به دنبال خواهد داشت و هرگونه طفرهرفتن و خطا و کمکاری موجب دریافت تنبیه و مجازات از جانب عرف و نهادهای رسمی خواهد شد.
@sahatzist
این فرآیند دقیقاً مشابه روندی است که برای انرژی هستهای رخ داد که یک امر بسیار تخصصی سیاسی و تکنولوژیکی، به دغدغۀ کانونی فرهنگ عمومی و سیاسی و حتی به بخشی از ایمان مردم تبدیل شد