اقلیم- معماری- شهر.. قسمت سوم: گزارش اختصاصی گرافیکی ساحت زیست درباره فضای سبز تهران!.. 🖋

اقلیم- معماری- شهر

قسمت سوم : گزارش اختصاصی گرافیکی ساحت زیست درباره فضای سبز تهران!

🖋#نازلی_قریب
@sahatzist 👈🏿
به لحاظ قوانین فیزیک ، آستانه درک هر فرد با توجه به ارتفاع دید و سرعت حرکت او متفاوت است. به این معنی که هرچه سرعت فرد در حال حرکت بیش تر شود زاویه دید او کوچک تر شده، میزان دریافت او از محیط کاهش یافته و کم تر متوجه عناصر اطرافش می گردد. به عنوان مثال میزان ادراک فردی پیاده با قدی به ارتفاع 170 سانتی متر به مراتب بیش تر از یک راننده اتومبیل شاسی کوتاه در حال حرکت با ارتفاع دیدی حدود 130 سانتی مترخواهد بود. هم چنین ادراک یک پرنده در حال پرواز به دلیل ارتفاع مشخص دیدش از یک راننده اتومبیل بیشتر می باشد.
@sahatzist 👈🏿
همان طور که مشاهده می کنید در تصویر شماره 1 (تصویر در لینک انتهای مطلب) فضاهای سبز و چیدمان عناصر سبز از بالا بسیار زیبا و جذاب به نظر می آید اما از دید ناظر در حال پیاده روی، این زیبایی کم رنگ می گردد و در تصویر سوم نیز اثری از زیبایی و نوع خاص طراحی فضای سبز وجود ندارد. به مانند تصویر زیر که از یکی از مسیرهای پرتردد شهرهای ایران از دید سرنشین اتومبیل گرفته شده است.
@sahatzist 👈🏿
اگرچه حاشیه بزرگراه به وسیله چمن، گل ها و گیاهان زینتی با میزان قابل توجهی از مصرف آب، طراحی گشته؛ اما از دید راننده و سرنشینان خودرو قابل رویت نیست. این نوع خاص طراحی تنها برای پرندگان در حال پرواز قابل تشخیص خواهد بود. حال به ذکر چند نکته می پردازم:

1. آیا با وجود عدم درک ناظر، لازم است فضا به این گونه طراحی شود تا میزان قابل توجهی از آب نیز برای آن صرف گردد؟

برای تعریف مسیر با توجه به دید سرنشینان اتومبیل می بایست از سکانس های بصری با فضاهای سبز در مقیاس بزرگ بهره برد تا ناظر داخل اتومبیل به راحتی متوجه اطراف خود گردد.

2. آیا با توجه به این نوع خاص از آرایش فضای سبز و میزان مصرف بالای آب، توانسته ایم آسایش اقلیمی را فراهم آوریم؟ لازم به یادآوری است که از ارائه زیبایی به شهروندان نیز عاجز مانده ایم.

شاید بهتر بود به جای تعریف برهوتی از چمن، درختانی متناسب با نوع فضا و با رشد کافی بهره گرفت تا از سایه عمیق ایجاد شده آسایش رانندگان نیز تامین گردد.

3. با توجه به این امر که آسفالت ظرفیت حرارتی پایینی دارد و به راحتی، بیش تر گرمای حاصل از جذب انرژی خورشید را در بازه زمانی کوتاه پس از جذب، انعکاس می دهد، بهتر نبود تا از درختان با رشد مناسب استفاده کرد تا سایه برخاسته از درختان بتواند این میزان از گرمای بازتابش شده را کاهش دهد؟ و آسایش اقلیمی را فراهم سازد؟
@sahatzist 👈🏿
4. آیا به این موضوع هیچ فکر کرده ایم که در این شرایط نامناسب و ایجاد خرداقلیم معیوب و بالا رفتن قابل توجه دما، سرنشینان اتومبیل از کولر خودرو بهره خواهند برد که این خود به مصرف بالای سوخت ختم خواهد شد و علاوه بر افزایش مصرف سوخت، آلودگی هوا را نیز شدت می بخشد؟ هم چنین با افزایش گازهای گلخانه ای دمای هوا نیز تا میزان قابل توجهی بالاتر خواهد رفت؟

به نظر می رسد که ما شهر را نه برای انسان که برای اتومبیل و پرنده خلق نموده ایم- هرچند فقط منظر زیبا از بالا سهم پرندگان خواهد بود نه آسایش اقلیمی- می توان به جای ایجاد مسیرهایی چنین عریض، مطابق تصویر زیر به تعریف خطوط حمل و نقل عمومی پرداخت تا علاوه بر کاهش دمای محدوده ی مورد نظر به میزان قابل توجهی از استفاده بی حد و حصر سوخت نیز جلوگیری نمود.
@sahatzist 👈🏿

5. آیا لازم است چنین هزینه ای هنگفت برای کاشت و نگهداری گیاهان زینتی در این چنین آب و هوای گرمی خرج گردد و در نهایت امر هیچ یک از کیفیت های محیطی حاصل نشود؟

چنان چه آسایش محیطی فراهم نگردد پرداختن به فضا و آراستن آن کاری عبث خواهد بود چراکه زیبایی تنها به مدد آسایش است که قابل فهم می نماید لذا پیش از ایجاد و تعریف زیبایی محیطی بایستی آسایش محیطی را فراهم آورد که این آسایش از طریق به کارگیری مصالح و مواد با ظرفیت گرمایی بالا فراهم می آید.

http://yon.ir/gbVJi