گفت‌وگوی دو فیلسوف معاصر، نایجل واربرتن و پیتر سینگر درباره حیوانات.. مترجم: روح الله محمودی

گفت‌وگوی دو فیلسوف معاصر، نايجل واربرتن و پيتر سينگر درباره حیوانات

مترجم: روح الله محمودي
قسمت پنجم : چه گونه فلسفی زندگی کنیم؟

منبع :تارنمای دین آن لاین
@sahatzist
ن.و: يعني شما فكر مي‌كنيد همه‌ ما بايد گياه‌خواري پيشه كنيم؟

پ.س: جواب مي‌دهم تقريبا همه. البته اگر كسي باشد كه زندگي‌اش بدوي و سنتي باشد؛ خواه اسكيمويي باشد كه براي زنده ماندن ناچار است ماهي‌ها را شكار كند، خواه از بوميان استراليا باشد كه هنوز به شيوه سنتي روزگار مي‌گذارند و اين سبك زندگي مستلزم آن است كه هر از گاه حيواني را بكشد، من به او نمي‌گويم كه بايد اين نوع زندگي را رها كني و به شهر بيايي، و آنجا مي‌تواني پول به دست بياوري و غذاي خود را از سوپرماركت‌ها تهيه كني. وضعيت آنها با ما فرق مي‌كند.
@sahatzist
ن.و: پس به يك معنا، آنهايي كه گياهخوار نيستند به درجاتي غيراخلاقي‌اند. اما چگونه مي‌شود كه خوردن گوشت غير اخلاقي باشد؟
پ.س: در مقايسه با چه؟ بله، در حالت متعارف چنين كاري اخلاقا خطاست. البته ما كجا و كمال اخلاقي كجا. من بر آن نيستم كه هر چه مي‌كنم بي‌عيب‌ونقص است. اما فكر مي‌كنم بخشي از زندگي اخلاقي اين است كه حواست به پيامدهاي اعمالت باشد. از جمله اينكه بايد حواست به حيواناتي باشد كه كنش‌هاي تو زندگي آنها را تحت تاثير قرار مي‌دهد. بر اين اساس مي توان گفت كه بسياري كسان در كشورهاي توسعه‌يافته زندگي‌شان اخلاقا پسنديده‌تر مي‌بود اگر گياه‌خواري پيشه مي‌كردند. زيرا آنها دستشان در انتخاب غذاهاي مغذي كاملا باز است و به سادگي مي‌توانند نيازهاي غذايي خود را، بدون خوردن گوشت، برآورده سازند.
@sahatzist
ن.و: به نظر من اين تلقي‌اي بسيار كلاسيك از فلسفه است؛ يعني اينكه به جاي صرفا فلسفي انديشيدن، تلاش كني تا فلسفي زندگي كني.
پ.س:‌ بي‌گمان. اگر من فكر مي‌كردم فلسفه‌ اخلاق صرفا يك بازي نظري است آن را تا حالا ادامه نمي‌دادم. وقتي نوجوان بودم به شطرنج علاقه داشتم، و زمان زيادي را صرف دست و پنجه نرم كردن با معماهاي شطرنج مي‌كردم؛ مسائلي از قبيل “سفيد آغاز مي‌كند و ظرف دو حركت مات مي‌كند.” جالب بود و ذهن آدم را به تحرك وا مي‌داشت، اما من دوست نداشتم تمام عمرم را به اين كار بگذارم. چيزهايي هستند كه اهميت بيشتري دارند. و گاه من با خود مي‌انديشم كساني كه به فلسفه مي‌پردازند تقريبا آن را تا حد حل معماهاي شطرنج پايين مي‌آورند.
@sahatzist
ن.و: من در آكسفورد زندگي مي‌كنم. آنجا ساختمان‌ بزرگي وجود دارد كه همين اواخر صرفا براي پژوهش روي حيوانات ساخته شده‌‌است. اين شيوه ‌اي ديگري است كه ما اغلب حيوانات را به كار مي‌گيريم و به آنها رنج مي‌رسانيم. اما با توجه به نتايج حاصله مي‌توان از اين كار دفاع كرد. اگر شما گياه‌خوار باشيد راه‌هاي ديگري نيز براي زنده ماندن وجود دارد. اما چگونه مي‌توانيد بدون آزمايش بر روي حيوانات تحقيقات پزشكي‌تان را به سرانجام برسانيد؟‌
پ.س: انبوهي تحقيقات پزشكي وجود دارد كه بدون آزمايش بر روي حيوانات انجام مي‌شوند. بخش زيادي از تحقيقات پزشكي بر روي انسان‌ها صورت مي‌گيرد، و نيز ما پژوهش‌ها به كمك كشت سلولي (رشد نسوج يا سلول‌هاي حيواني خارج از ارگانيسم‌هاي زنده)، شبيه‌سازي كامپيوتري و بديل‌هاي متعدد ديگر براي حيوانات را بسيار گسترش داده ‌ايم. اين حوزه از تحقيقات بر روي حيوانات در سي سال اخير رشد كرده ‌است، بخشي به دليل فشار از جانب جنبش‌هاي طرفدار حقوق حيوانات، و اين بسيار چيز خوبي است. اما البته من نمي‌خواهم بگويم كه ما نمي‌توانيم هيچ چيز از تحقيقات بر روي حيوانات ياد بگيريم.
#پیتر_سینگر
@sahatzist
پوستر تهیه شده توسط پتا(انجمن حمایت از حیوانات) در مخالفت با آزمایشات پزشکی بهداشتی روی گونه های جانوری

http://s3.img7.ir/Gdiv2.jpg