کانال دکتر محمّد‌علی اسلامینُدوشن 📖عُصارهی "تاریخ،ادبیات،فرهنگ و تمدّن" در جهانبینی و اندیشههای: استاد محمّد‌علی اسلامینُدوشن 💎سـلطان نثــر معاصــر و 💎سـرو سُخنگوی ایـران
🌷 «دهکده‌ی جهانی» در ترازوی نقد. دکتر محمد‌علی اسلامی‌ندوشن 🌷.. «بخش اول»
🌷 "دهکده‌ی جهانی" در ترازوی نقدِ
دکتر محمّد‌علی اسلامی‌ندوشن 🌷
"بخش اوّل"
هر ملّت و گروهی، دنیا را از دیدگاه خود می‌بیند.
متأسفانه قضیّه به اینجا ختم نمی‌شود، چه بسا او خود را بر حقّ و دیگران را ناحقّ بشناسد.
عجیب است که دوران ما دوران علم است و با این همه به تعصّبِ خام هم دامن زده می‌شود.
تعصّب، پوششی برای مطالبه‌ی کمبودهاست. دهکده‌ی جهانی پدیده‌ای است که بر اثر سرعت ارتباطات انسانی و اقتصادی و خبری مطرح شده، وگرنه یک جوان گرسنه‌ی آفریقایی که حتّی به آبِ کافی هم دسترسی ندارد، در عمل چگونه با یک جوان غربی، از یک دهکده‌ی واحد جهانی شناخته می‌شوند؟ دهکده‌ی جهانی زمانی مفهوم می‌یابد که نوعی توازن در جوانب مختلف در میان مردم جهان حاصل شده باشد.
نظریه‌ی "هانتینگتون" مبتنی بر جدال فرهنگ‌ها و ناشی از تفاوتِ جهان بینی‌هاست.
ظاهر کار تا اینجا درست است، ولی چه باید کرد؟
فرهنگ یک امر انتزاعی نیست، مبادی‌ای دارد که ما در زندگی روزمرّه هر لحظه با آن روبه‌رو هستیم. از قدیم گفته‌اند:
شکم گرسنه ایمان ندارد!
همین جاست که ایمان می‌تواند به بی‌ایمانی تبدیل شود. حرف سعدی هم کهنه نشده است:
فرق است میان آن که یارش در بر
با آن که دو چشم انتظارش بر در
دهکده‌ی جهانی، فاصله‌ی میان دو دنیای برخوردار و نابرخوردار را بیشتر می‌کند و در نتیجه، موجب افتراقِ بیشتر می‌شود، مگر آن که برای تعدیل فاصله‌ها فکری بشود.
اگر عقل جهانی بخواهد به کار بیافتد، باید سیاستِ خود را با فرهنگ دمساز کند، یعنی میان سرشت بشر، سرنوشت او، نیازهای او و آرزوهای او، حدّاقل هماهنگی پدید آید و به هر یک از آن‌ها پاسخ مناسبی داده شود.
#سیمای_یک_فرهنگ‌مدار
گفتگوی محمّد صادقی با
دکتر اسلامی‌ندوشن
@sarv_e_sokhangoo