ادامه:

ادامه:
در چنین شرایطی اگر سیاستگذاران و تصمیم‌گیرندگان کشور به این جمع‌بندی برسند که همکاری‌های دوجانبه با هند را با ساختار یاد شده در شرایط تحریم ادامه دهند، بایستی خواهان تغییراتی حداقلی را در این ساختار بوده به گونه‌ای که دست‌کم حق استفاده از منابع روپیه‌ای برای هزینه کرد و انتقال آن به کشورهای ثالث را برای کشور محفوظ بدانند. همچنین جایگزینی مکانیزم روپیه – ریال به جای مدل روپیه - یورو نیز می‌تواند از جمله پیشنهادات ایران به هند برای ایجاد چارچوبی از همکاری باشد که در آن منافع ملی کشور بهتر تأمین گردد.
در مجموع با در نظر گرفتن سابقه رفتار هند در دور نخست تحریم‌ها به نظر می‌رسد چندان نمی‌توان به مقاومت آنها در برابر فشارهای ایالات متحده دلخوش بود. لذا اگر قرار است از هند به عنوان «یاری از یاران» در دوران تحریم یاد شود، بازنگری در ساختار همکاری با این کشور ضرورتی انکارناپذیر است.

🔹ماهنامه اقتصادی اجتماعی شب چراغ
@shabcheragh_monthly