آشنایی با شهرهای سازگار با محیط زیست (اکو سیتی). سید حسین سجادی فر

آشنایی با شهرهای سازگار با محیط زیست (اکو سیتی)
سید حسین سجادی فر
مفهوم اکوسیتی نخستین بار توسط سازمان ملل متحد در سال ۱۹۷۱ مطرح شد. ریچارد رجیستر اولین نویسنده یی بود که مفهوم شهرهای سازگار با محیط زیست را در کتاب برکلی شهر محیط زیستی: ساخت شهرهایی برای آینده‌یی سالم در سال ۱۹۸۷ ارایه کرد. به اعتقاد ریچارد رجیستر، شهر سازگار با محیط زیست، شهری است که با توجه به تاثیرات محیطی آن طراحی شده باشد، شهروندان آن دغدغه و تلاش برای حداقل رساندن مصرف انرژی، غذا، آب و ضایعات و آلودگی هوا و مانند آن را داشته باشند. به تعبیر دیگر، شهر سازگار با محیط زیست، حداقل نیاز به محیط طبیعی اطرافش دارد و از منابع انرژی تجدیدپذیر بهره می‌برد.
هدف شهرهای سازگار با محیط زیست، کاهش ردپای اکولوژیکی ، تولید حداقل آلودگی، حداقل استفاده از زمین، تخصیص کاربری‌های کارآمد، تولید کود از مواد استفاده شده و بهره گیری از شیوه تبدیل ضایعات به انرژی می‌باشد. هدف نهایی بسیاری از شهرهای زیست محیطی، حذف تخلیه دی اکسیدکربن به محیط زیست، تولید انرژی از طریق منابع تجدیدپذیر و ادغام شهر با محیط طبیعی در نیل به رشد اقتصادی، کاهش فقر، بهره مندی بالاتر و بهبود سلامت است. شهرهای سازگار با محیط زیست مشخصه های خاص زیر را دارند
• کاهش یا فقدان میزان انتشار دی اکسیدکربن به دلیل استفاده از انرژی های تجدیدپذیر.
• مفهوم زباله و ضایعات را تغییر داده و چرخه بسته یی از بازیافت و بازتولید دارند.
• از آب با کیفیت بالا و مدیریت آب شهری دقیقی در تقاضا و عرضه برخوردارند.
• مناظر سبز و باغ بام ها را یکپارچه ساخته اند تا بتواند تنوع زیستی را افزایش داده و تاثیر گرمایی شهری را از بین برند.
• از شیوه های نوین مانند سامانه های تولید ترکیبی و خنک کننده‌های خورشیدی استفاده می کنند.
• امکان جا به جایی و دسترسی آسان از طریق سامانه‌های حمل و نقل عمومی با حداقل تاثیرات محیط زیستی را فراهم آورده اند.
• از مصالح محلی و ساختمانی پیش ساخته و مدولار (هنر پیمانه یی) استفاده می کنند.
• تراکم جمعیت به طور معمول در کنار هسته‌های حمل و نقل شکل می‌گیرند.
• از راهبردهای طراحی و ایده‌های معماری خورشیدی برای تمامی ساختمان ها برای کاهش میزان جذب نور خورشید در تابستان بهره می برند.
• بخشی از مواد غذایی خود را از طریق کشاورزی شهری با هدف افزایش ایمنی غذایی و کاهش فاصله تولیدکننده و مصرف‌کننده تامین می کنند.
• بر اساس یک اقتصاد مستقل با رویکرد استفاده از منابع مورد نیاز محلی عمل می کنند.
• تولید انرژی آن ها به طور کامل بی خطر و متکی به انرژی های تجدیدپذیر است.
• در مصرف منابع صرفه جویی می کنند و حداکثر بهره وری آب و انرژی را دارند. از نظام مدیریت زباله که می تواند زباله ها را مجدد بازیافت و دوباره استفاده کند بهره می برند.
• از کشاورزی و تولید محلی پشتیبانی می کند.
• شیوه های درست زندگی، کاهش مصرف مواد و افزایش آگاهی از محیط زیست را ترویج می دهند.
@shabcheragh_monthly