ما درست است که به زبان استکبار را لعن می‌کنیم، ولی آیا لحظه‌ای اندیشیده‌ایم که از صبح تا شب در پنجه‌ی استکباریم: رادیویی که صبح خب

ما درست است که به زبان استکبار را لعن می‌کنیم، ولی آیا لحظه‌ای اندیشیده‌ایم که از صبح تا شب در پنجه‌ی استکباریم: رادیویی که صبح خبر از آن می‌گیریم و با نصایحش ارشاد می‌شویم؛ شکری که توی چای می‌ریزیم (یعنی کارخانه‌ای که این شکر را تصفیه کرده)، وسیله‌ی نقلیه‌ای که ما را بر سر کار خود می‌رساند، قرصی که احیاناً برای تسکین اعصاب می‌خوریم (زیرا باید با یک شهر سنگدل روبرو شویم)، قلم و کاغذی که با آن می‌نویسیم، برقی که در سیم‌های ماست و اگر ساعتی از کار بیافتد، شهر مانند تنی بی‌جان می‌شود، دِرِلی که در دست کارگر و کتابی که در دست دانشجو است؛ شیشه‌ی ضدّ گلوله و گلوله‌ی ضدّ قاچاقچی، تا برسد به شام تهیّه شده از گوشت یخ زده زلاندنو و نان و آرد آرژانتین، و پنیر دانمارک و آنگاه خبری که از تلویزیونِ ساختِ خارج از خبرگزاری «رويتر» مخابره شده است، و نقل قول از «ان - بی - سی» و روزنامه‌ی «کریستین ساینس مونیر...»

#سخن‌ها_را_بشنویم

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی‌ندوشن

🆔 @sarv_e_sokhangoo