… «انا عرضنا الامانة علی السموات والارض والجبال فابین ان یحملنها واشفقن منها وحملها الانسان انه کان ظلوما جهولا»

#ادبیات
#فلسفه

" اِنَّا عَرَضْنَا الْاَمَانَةَ عَلَی الْسَّمَواتِ وَالْاَرضِ وَالْجِبَالِ فَاَبَیْنَ اَنْ یَحْمِلْنَهَا وَاَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْاِنْسانُ اِنَّهُ کَانَ ظَلُوْماً جَهُوْلاً "

آن امانت را بر آسمان‌ها عرض داشتیم نتوانست پذیرفتن، بنگر که از او چند کارها می‌آید که عقل در او حیران می‌شود، سنگ‌ها را لعل و یاقوت می‌کند؛ کوه‌ها را کانِ زر و نقره می‌کند، نبات زمین را در جوش می‌آرد و زنده می‌گرداند و بهشت عدن می‌کند، زمین نیز دانه‌ها را می‌پذیرد و پیدا می‌کند و جبال نیز همچنین معدن‌های گوناگون می‌دهد.

این همه می‌کنند امّا ازیشان آن یکی کار نمی‌آید آن یک (کار) از آدمی می‌آید (آیة) وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِیْ آدَمَ، نگفت و، وَلَقَدْ کَرَّمْنَا الْسَّمَاءَ وَ الْاَرْضَ، پس از آدمی آن کار می‌آید که نه از آسمان‌ها می‌آید و نه از زمین‌ها می‌آید و نه از کوه‌ها، چون آن کار بکند ظلومی و جهولی از او نفی شود، اگر تو گویی که اگر آن کار نمی‌کنم چندین کار از من می‌آید آدمی را برای آن کارهای دیگر نیافریده‌اند.

همچنان باشد که تو شمشیر پولاد هندی بی‌قیمتی که آن در خزاین ملوک یابند آورده باشی و ساطور گوشت گندیده کرده که من این تیغ را معطّل نمی‌دارم به وی چندین مصلحت بجای می‌آرم یا دیگ زرّین را آورده و در وی شغلم می‌پزی که به ذرّه‌‌ای از آن صد دیگ بدست آید یا کارد مجوهر را میخ کدوی شکسته کرده‌ای که من مصلحت می‌کنم و کدو را بر وی می‌آویزم و این کارد را معطّل نمی‌دارم جای افسوس و خنده نباشد چون کار آن کدو به میخ چوبین یا آهنین که قیمت آن به پولی‌ است برمی‌آید چه عقل باشد کارد صد دیناری را مشغول آن کردن حق ‌تعالی تو را قیمت عظیم کرده است، می‌فرماید که آیة
"اِنَّ اللّهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنیِنَ اَنْفُسَهُمْ وَاَمْوالَهُمْ بِاَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ"

تو به قیمت ورای دو جهانی
چه کنم قدر خود نمی‌دانی

🌷مفروش خویش ارزان
که تو بس گران بهایی 🌷

#حضرت‌مولانا
فیه ما فیه

@taft_Iran