گفتم: «بالاخره که فراموشش میکنی. اینجوری نمی‌مونه». نفس عمیقی کشید و گفت:

گفتم: "بالاخره که فراموشش میکنی. اینجوری نمی مونه"
نفس عمیقی کشید و گفت:
"یادِ بعضی آدما هیچوقت تمومی نداره؛
با اینکه نیستن، با اینکه رفتن، ولی هیچ وقت خاطره شون تموم نمیشه"

گفتم: ولی همین که نیستش، کم کم همه چی تموم میشه.
گفت: بودنِ بعضی از آدما، تازه از نبودنشون شروع میشه.

#بابک_زمانی
بعد از اﺑﺮ

https://t.me/toreyejan