🔳⭕️این نجس را بندازید بیرون!

🔳⭕️این نجس را بندازید بیرون!

وقتی فرستاده ملکه الیزابت در سال 1562میلادی وارد دربار شاه طهماسب صفوی می شود به محض اینکه شاه از مذهب او آگاه می شود او را از خود دور می کند و دستور میدهد کسی دنبال او برود و هرجا او قدم می گذارد تمام آجرهای قدم او را عوض کنند! او می نویسد: من با تعظیم و تکریم به حضور شاه رسیدم و نامه ملکه را تقدیم کردم، شاه نامه را گرفت و سئوال کرد از کدام مملکت هستم من جواب دادم. بدبختانه در این موقع، موضوع مذهب پیش آمد همین که گفتم مسیحی هستم فریاد شاه بلند شده گفت: ای خدانشناس! هیچوقت نمی خواهم با کافران سروکار داشته باشم و امر کرد من از حضور او خارج شوم. تعظیم کردم خارج شدم و یک نفر از درباریان با یک غربال شن دنبال من آمد و جاهای پای مرا هر کجا قدم میگذاشتم قدری شن در آنجا غربال می کرد (ژنرال سایکس، تاریخ ایران)
از برخورد شاه صفوی با یک مسیحی تا زمان ناصرالدین شاه زمان زیادی فاصله است. ناصرالدین شاه، اولین شاه ایران است که جرات می کند موانع متعددی را پشت سر بگذارد و قلمرو خودش را ترک کند و به اروپا مسافرت کند. برعکس تاریخ نگاری دوران پهلوی که مسافرت های سه گانه شاه قاجاری را در حد «عیش ونوش و عیاشی در فرنگ» تقلیل داده این مسافرت ها در آشنایی شاه و ایرانیان با تحولات اروپا تاثیر زیادی داشته. سفرنامه هایی که ناصرالدین شاه نوشته نشان می دهد این سفر روی افکار و برنامه هایش تاثیر گذاشته. خاطراتش از شهرهای مختلف اروپا گاهی همراه با شگفتی و تحسین و گاه با افسوس و حسرت و در مواردی نقدِ خودی همراه است در خاطراتش نوشته: امشب پاستور معروف را که برای آدمِ سگِ هار گاز گرفته، علاج پیدا کرده، دیدم. شرح احوال او را در روزنامجات خوانده بودم با او خیلی صحبت کردم، می گفت معالجه این کار را خیلی خوب پیدا کرده ام، امّا باید آدمِ سگِ هار گرفته را زود بیاورند که معالجه شود. به خصوص اگر دندان سگ هار به عصب گرفته و به خون رسیده باشد. حالا پاستور در اینجا مدرسه دارد و درس می گوید و مردم مشغول تحصیل این کار هستند. حقیقتا این پاستور خیلی خدمت به انسانیت کرده است.

البته برای این مسافرت ها، تشویق های صدراعظم روشنگری چون میرزا حسین خان سپهسالار را نیز نباید نادیده گرفت که هدفش آشنایی با پیشرفت های غرب و ترغیب شاه به انجام اصلاحات بود و با این اقداماتش، خشم بخشی از روحانیون را علیه خود برانگیخت به طوریکه در ذهن عوام الناس و بازاريان تلقين ‏كردند: صدراعظم مذهب اهل ايران را تغيير می دهد و آنها را عيسوى می سازد و کار به آنجا رسید که منجر به تكفير وى از سوى روحانیون شد و در زمان بازگشتِ شاه از اروپا هنوز به تهران نرسیده در منجیل، شاه را مجبور به خلع وى از تمامى مناصبش کردند حتی در برخی منابع آمده ناصرالدین شاه را تهدید کردند که اگر میرزاحسین خان سپهسالار به تهران پا بگذارد من خود، تاج از سرِ تو برمیدارم و ناصرالدین شاه مجبور شد سپهسالار را حاکم رشت کرده و بدون او به تهران بیاید (منبع: تاریخ تحلیلی ایران)

☑️⭕️تجویز راهبردی:
در درون همه ما یک شاه طهماسب هست! هر چیزی که نو باشد و ما با آن احساس غریبگی کنیم یا با عقاید فعلی ما همخوانی نداشته باشد، یا ترس آور است یا چندش آور! باور نمی کنید، بگذارید دو مثال جدید و قدیم بزنم:
فرزند جوان ما شروع می کند به پوشیدن لباس های متفاوت یا آرایش موی متفاوت و استفاده از اصطلاحات متفاوت. بعد هم ما می گوییم که این چه ریختیه که برای خودت درست کردی؟ او از ما می پرسد مگر چشه؟ ولی ما هیچ جواب منطقی نداریم فقط در ذهن خودمان تکرار می کنیم که این قیافه نابهنجار است. ولی استدلال عقلایی برای بد بودن لباس و آرایش موی اش نداریم.
باورتان می شود مردم تهران قدیم عینک را ناپسند و ننگ آور می دانستند و از ذره بین استفاده می کردند. پس از مدت ها جا افتاد که عینک ها هم همین کار ذره بین را می کند. اما باز عده ای حاضر به قبول آن نشدند و زحمت جلو و عقب بردن ذره بین پذیرفتند اما ننگ عینک را نه!
چه می توان کرد؟
ترک قلمرو ناصرالدین شاهی: در درون همه ما علاوه بر شاه طهماسب، یک ناصرالدین شاه هم هست. چه کنیم؟ ترک قلمرو و مزمزه کردن تکنولوژی های جدید، افراد جدید، رسانه جدید، تشکل های جدید، کتاب های جدید. همه این ها باعث می شود که بفهمیم که آن چیز جدید واقعا بد است یا ظاهرا بد!

استفاده از نفی عقلایی به جای نفی ایدئولوژیک. در نفی ایدئولوژیک می گوییم که چیزی خوب است یا بد است چون عقاید ما آن را نفی یا تایید کرده اند. در نفی عقلایی، هر چیزی را متناسب با تحلیل منفعت-هزینه آن بررسی می کنيم. دقت کنید که منظور از تحلیل منفعت-هزینه، صرفا مادی و این جهانی نیست بلکه شامل تمام جنبه ها می شود.
درها را نبندیم و راه ها را مسدود نکنیم؛ خداوند دنیا را سرشار از فرصت ها آفریده و وسیع.
@Dr_Lashkarbolouki

@v_social_problems_iran