بله، شستن لباس‌های چرک؛ مسأله این است …💠 دکتر فردین علیخواه (جامعه شناس)

بله، شستن لباس های چرک؛ مسأله این است.

💠 دکتر فردین علیخواه(جامعه شناس)
📝ژان کلود کافمن استاد دانشگاه سوربن فرانسه در سال 1998 کتاب پرفروش خود با عنوان" لباس های چرک: زوج ها و ماشین لباسشوئی شان" را منتشر کرد. این کتاب حاصل مصاحبه های این جامعه شناس با زوج های فرانسوی بود. کافمن معتقد است که وقتی دو نفر تصمیم می گیرند ماشین لباسشوئی بخرند یعنی تحول مهمی در زندگی شان رخ داده است و به معنای آن است که ارتباط شان وارد مرحله ای جدید شده است. خرید ماشین لباسشوئی نشانه شکل گیری پیوند خانوادگی بین دو نفر است. در آن سال ها معمولا مردان مجرد فرانسوی لباس های کثیف شان را یا در ماشین های لباسشوئی عمومی(در ساختمان های بزرگ) می شستند و یا به خانه مادرشان می بردند تا شسته شود. با توجه به سبک زندگی جامعه اروپائی، کافمن معتقد است که آئینِ" بله گفتن " مراسم عروسی چیزی را در دو نفر تغییر نمی دهد چون معمولا زوج ها زندگی زیر یک سقف را قبل از این مراسم تجربه کرده اند. آنچه که مهم است خرید یک ماشین لباسشوئی است که مانند حلقه ازدواج، کارکردی سمبلیک دارد: "یک ماشین لباسشوئی برای دو نفر". این امر گامی مثبت در پیوند است. پرسش آن است که پس از خرید، چه کسی لباس های چرک را خواهد شست؟

کافمن در جایی می گوید که در هر مجلسی؛ چه بین عموم مردم و چه بین فرهیختگان، وقتی می خواهد درباره موضوع کتابش یعنی انجام کارهای خانه سخنرانی کند، هر چند دقیقه یکی از حاضرین از جایش بلند می شود و در این خصوص از وخامت رابطه با همسرش می گوید؛ اینکه چه کسی باید چه کاری را انجام دهد. لذا کتاب کافمن از این نظر اهمیت دارد که نشان می دهد بسیاری از داد و بیدادها و اختلاف های زوج های امروزی نه بر سر عشق رمانتیک بلکه درباره انجام کارهای خانه است. ممکن است که این مسائل به چشم نیایند و یا حرف زدن درباره آنها سطحی جلوه کند ولی برعکس، بسیار اهمیت دارند و گاهی اوقات موجب جدایی می شوند. از نظر کافمن این امور نشان می دهند که زوج های امروزی چطور در خصوص مسائلِ شاید به ظاهر ساده و به ظاهر پیش پا افتاده مدام در حال کشمکش اند: بچه ها را به مهد می رسونی؟ / برنج نداریم، برنج می خری؟ / حالا که سرپا هستی یه چای بریز بخوریم / سطل آشغال پر شده و بو گند میده، کی می بریش؟ / برو چای دم کن، من کتری رو گذاشتم تو هم برو چای دم کن، / بچه پی پی کرده بوی گند می ده بیا نگهش دار بشورمش، / ماشین رو این دفه تو ببر تعویض روغنی، دفۀ قبل من بردم / سر رات داری میای نون می گیری؟ و....

با مثال ماشین لباسشوئی، کافمن می گوید که زندگی آنقدرها هم که فکر می کنیم ساده نیست. گاهی اوقات لباس های چرک، ظرف های نشسته، خانه به هم ریخته، سطل آشغال پر شده تبدیل به مسائل جدی زندگی می شوند. بله، شستن لباس های چرک، مسأله این است. شستن لباس های چرک(نحوه تقسیم کار در خانه) از آن جهت اهمیت دارد که جزئیاتی از رفتارها و نگرش ها را برملا می کند. مثلا با دعواهایی که بر سر کارهای خانه به وجود می آید گاهی اوقات فکر می کنیم که قبل از ازدواج چقدر درباره زندگی مشترک اشتباه فکر کرده ایم. عشق و عاشقی جای خودش، ولی بالاخره لباس های کثیف را چه کسی خواهد شست؟ از نظر کافمن ارتباط زوج ها با لباس های کثیف(نحوه تقسیم کار در خانه) بیانگر خیلی چیزهاست!

او تمیز کردن خانه را به رقص تشبیه می کند. رقصی که پایانی ندارد. هر روز صبح آغاز می شود و تا پاسی از شب ادامه دارد. معمولا چهره ها در آن ثابت اند ولی گام ها فرق می کنند. منظور کافمن آن است که عموما این زنان هستند که باید فکری به حال لباس های چرک بکنند و او این موضوع را در جامعه فرانسه به نقد می کشد. او سبک های مختلفی از مشارکت در کارهای خانه را در بین خانواده ها نشان می دهد. مثلا نشان می دهد که بسیاری از مردان اگر در شستن لباس های چرک یا تمیز کردن خانه مشارکت کنند، احساس بد دانش آموزی را دارند که توسط خانم معلم در حال تنبیه شدن است! در ضمن اغلب این مردان پس از یک دعوای شدید و اعتراض زن در خصوص طاقت فرسا بودن کارهای خانه، حاضر شده اند در این نوع امور مشارکت کنند.

ماشین لباسشوئی یک مثال است. به راستی ما مردان چقدر به لباس های چرک تلنبار شده در گوشه حمام فکر می کنیم؟
✉️ارسال نظر: @alikhahfardin
✅ کانال: @fardinalikhah

@v_social_problems_of_iran